Mensen zijn complexe wezens, de bedoelingen van een handeling zijn niet altijd hetzelfde als het laatste feit. Op deze manier kunnen we spreken van een mislukte handeling met verwijzing naar die handelingen die over het algemeen correct worden uitgevoerd, maar wanneer het verwachte resultaat niet wordt behaald, gaat de persoon meestal op zoek naar de mogelijke oorzaak van dat resultaat, de geluksfactor (mogelijkheid) of het gebrek aan totale concentratie bij het uitvoeren van die handeling.
Volgens de psychoanalytische theorie is een mislukte handeling een handeling waarbij het resultaat niet expliciet wordt verkregen, maar de oorspronkelijke handeling wordt vervangen door een ander resultaat. Met andere woorden, we spreken niet van mislukte handelingen om de reeks spraak-, geheugen- en handelingsfouten aan te duiden, maar verwijzen eerder naar die gedragingen die het individu gewoonlijk met succes kan uitvoeren en waarvan het falen de neiging heeft toe te schrijven aan onoplettendheid of willekeurig. Vanuit psychoanalytisch oogpunt zijn mislukte daden compromisformaties tussen de bewuste intentie van de proefpersoon en de onderdrukte. Deze storingen kunnen ook worden vergemakkelijkt door onder andere vermoeidheid, gebrek aan concentratie.
Het kan ook worden gezegd; dat mislukte handelingen die gedragingen zijn die over het algemeen correct worden uitgevoerd, maar die, wanneer ze fouten produceren, worden toegeschreven aan onoplettendheid of toeval.
Sigmund Freud probeert aan te tonen dat mislukte handelingen gelijk staan aan symptomen, dat wil zeggen dat ze het conflict weerspiegelen tussen bewuste intentie en het onderdrukte.
Mislukte handelingen komen vaak voor bij alle normale mensen, en hun betekenissen zijn niet voldoende uitgelegd of in aanmerking genomen, wat de mening van deze auteur verdient.
Bijvoorbeeld wanneer iemand het ene voor het andere zegt, of iets anders schrijft dan de bedoeling is, of wanneer hij iets anders leest dan wat er is geschreven, of wanneer hij een verkeerde voorstelling geeft van wat hij hoort.
Deze verschijnselen omvatten tijdelijke vergeetachtigheid, momenten waarop we iets verliezen en ons niet herinneren waar we het bewaren, of situaties die we tevoorschijn toveren, anders dan die zich werkelijk hebben voorgedaan.
