Lithium-ionbatterijen zijn een hulpmiddel dat is ontworpen om elektrische energie te besparen, die als elektrolyt een deeltje lithiumzout gebruikt, dat verantwoordelijk is voor het verkrijgen van de ionen die nodig zijn om een omkeerbare elektrochemische reactie te genereren, die optreedt tussen een anode en een kathode staan deze batterijen ook wel bekend onder de naam Li-ion.
Het idee voor dit apparaat werd voorgesteld door MS Whittingham, die het idee had om lithiummetaal en titaniumsulfide als een soort elektroden te gebruiken. Dit diende als basis voor Akira Yoshino om in 1985 een prototype te ontwerpen waarin hij een koolstofcomposietmateriaal gebruikte waarin de lithiumion- en lithiumkobaltelektroden konden worden ingebracht. Door materialen te gebruiken die geen metallisch lithium bevatten, werd de veiligheid om ze te kunnen gebruiken aanzienlijk verhoogd in vergelijking met die wanneer ze het gebruikten, wat de productie op grote schaal bevorderde en dus Li.ion-batterijen produceerde.
Het gebruik van deze apparaten is tegenwoordig erg belangrijk geworden vanwege de grote voordelen die ze bieden, omdat dankzij hen grote hoeveelheden energie kunnen worden opgeslagen, die elk ongeveer 3,7 volt leveren, dezelfde hoeveelheid die drie Ni-Cd-batterijen genereren, is het gewicht een ander voordeel, aangezien ze vrij licht en kleiner zijn in vergelijking met Ni-MH-batterijen, dit alles zonder hun energieopslagcapaciteit te beïnvloeden. Het is heel gebruikelijk dat batterijen een zelfontladingspercentage hebbenLithium-ionbatterijen verlagen dit percentage echter aanzienlijk, waardoor ze praktischer worden, bovendien tijdens het gebruik, aangezien de spanning wordt ontladen, varieert deze niet significant, waardoor het gebruik van circuits die regelen de doorgang van energie.
Ondanks de geweldige toepassingen en voordelen die deze tool vertegenwoordigt, is het systeem echter niet helemaal perfect, omdat het enkele tekortkomingen vertoont, zoals het aantal beperkte oplaadbeurten dat varieert tussen 400 en 1000 keer opladen, wat een vertraging is in vergelijking met de Ni-Cd-type, dus ze worden als verbruiksartikelen beschouwd. Een ander element tegen hen is hun kosten, omdat in vergelijking met andere batterijen de vervaardiging is duur, er eindelijk is hun lage koud werk prestaties.
