Wat is moreel geweten? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Moreel geweten wordt het introspectieproces genoemd, waarbij de mens in staat is de houding die hij aanhoudt te analyseren en bovendien een zekere vergelding probeert op te leggen om deze te corrigeren. Het is, in veel klinische gevallen, afwezig; wroeging, een gevolg van het spreken van "de kleine stem van het geweten", is niet merkbaar of bestaat niet helemaal. Voor sommigen is het morele geweten het grote bewijs dat de mens zeer capabel en rationeel is, wat ons zou onderscheiden van de rest van de soorten die in het dierenrijk voorkomen. Opgemerkt moet worden dat de aard hiervan volledig subjectief is, aangezien het een product van de geest is, naast de opleiding en culturele achtergrond die het individu heeft.

Moraliteit is een van de vele aspecten van het menselijk leven, die van grote waarde zijn voor mensen, omdat het zou aangeven of hun houding, binnen de parameters waaronder ze zijn opgevoed, correct is of moreel ontbreekt. Deze rechtschapenheid kan worden overgedragen, vanwege de invloed van de sociale omgeving waarin het individu zich bevindt, naast de cultuur die in de plaats wordt geleefd; sommige nuances kunnen echter worden verkregen door de eigen ervaringen van de persoon. Het is hieruit dat de persoon bepaalde waarden zal hebben, evenals de beslissingen die ze in de toekomst kunnen nemen, zullen worden gedefinieerd. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze de oorsprong hiervan in bovennatuurlijke overtuigingen lokaliseren.

Er zijn verschillende hypothesen opgesteld over hoe moreel geweten werkt. De morele intellectualisme suggereert dat dit is de kennis en de reden die ons kan laten zien wat goed is en wat slecht is. Emotionalisme van zijn kant zegt dat analyse en redenering alleen op algemene wijze in het proces samenwerken, omdat gevoelens de doorslaggevende factor zijn. Ondertussen bevestigt het intuïtionisme dat niets van het bovenstaande zou dienen om de werking van dit bewustzijn te verklaren, maar dat het het begrip van goed en kwaad direct zou hebben. De prescriptivisten, ten slotte, dicteren dat het alleen het oordeel is van de persoon die kan bepalen of zijn gedrag goed of slecht is.