Crimes Against Life, ook bekend als Crimes against humanity, zijn bepaalde daden die opzettelijk worden gepleegd als onderdeel van een algemene of systematische aanval of een individuele aanval gericht tegen een burger of een identificeerbaar deel van een burgerbevolking.
De eerste aanklacht wegens misdaden tegen de menselijkheid vond plaats tijdens de processen in Neurenberg. Sindsdien zijn misdaden tegen de menselijkheid vervolgd door andere internationale tribunalen, zoals het Internationaal Gerechtshof en het Internationaal Strafhof voor het voormalige Joegoslavië en het Internationaal Strafhof, maar ook door binnenlandse vervolgingen. De wet van misdaden tegen de menselijkheid of misdaden tegen het leven, is voornamelijk ontwikkeld door de evolutie van het internationaal gewoonterecht.
Misdaden tegen de menselijkheid zijn niet gecodificeerd in een internationale conventie, hoewel er momenteel een internationale inspanning wordt geleverd om een dergelijk verdrag tot stand te brengen, geleid door het Crimes Against Humanity Initiative.
In tegenstelling tot oorlogsmisdaden, kunnen misdaden tegen de menselijkheid worden gepleegd tijdens vrede of oorlog. Het zijn geen geïsoleerde of sporadische gebeurtenissen, maar maken deel uit van een overheidsbeleid (hoewel de daders zich niet hoeven te identificeren met dit beleid) of een brede praktijk van wreedheden die wordt getolereerd door een regering of een de facto autoriteit.
Oorlogsmisdaden, moord, bloedbaden, ontmenselijking, genocide, etnische zuivering, deportaties, onethische menselijke experimenten, buitengerechtelijke straffen, inclusief standrechtelijke executies, gebruik van massavernietigingswapens, staatsterrorisme of staatssponsoring van terrorisme, doodseskaders, ontvoeringen en gedwongen verdwijningen, militair gebruik van kinderen, onrechtvaardige opsluiting, slavernij, kannibalisme, marteling, verkrachting, politieke onderdrukking, rassendiscriminatie, religieuze vervolging en andere schendingen van de mensenrechten kunnen de drempel bereiken van misdaden tegen het leven als ze deel uitmaken van een wijdverbreide of systematische praktijk.
Het leven is het meest waardevolle wettelijke recht van de mens, want als hij andere goederen mist , is het niet logisch voor hem, en het is ook een wettelijk recht dat de staat moet beschermen om het bestaan van zijn inwoners te beschermen, een essentieel onderdeel van de staat, dat ook heeft de verplichting om zekerheid te stellen.
