Persoonlijke identiteit is de individuele perceptie die een persoon over zichzelf heeft; het is het bewustzijn van het bestaan. Het zijn een reeks gegevens die gedurende het hele leven worden verzameld en die het gedragspatroon en de persoonlijkheid kunnen vormen. De ontwikkeling ervan begint wanneer het kind, dat zich al bewust is van de aanwezigheid van anderen en die van hemzelf in de wereld, stap voor stap de rol verwerkt die hij vertegenwoordigt voor de samenleving.
In een groot deel van de wereld wordt aangenomen dat zuigelingen in een omgeving moeten verblijven die vrij is van immorele handelingen of belangrijke tekortkomingen, aangezien dit de ontwikkeling van een burger zou verhinderen die in staat is anderen en zichzelf schade te berokkenen. Hoe het eruit ziet, vanuit een intiem perspectief, een individu is misschien wel een van de belangrijkste elementen in de persoonlijkheid. Het is een zeer belangrijke vaardigheid voor sociale integratie, aangezien een mens zich zonder zijn aanwezigheid niet zou identificeren met bepaalde smaken of gedragingen, kleine details die bepalen of hij erin slaagt om zich bij een groep aan te sluiten. De ideologieën die sinds de kindertijd worden waargenomen, werken samen met de omgeving om de visie te consolideren waarmee de wereld zal worden gewaardeerd.
Naast de persoonlijke benadering kan het behoren tot een gemeenschap en het eens zijn met de ideeën die deze beleden een sterke invloed op de identiteit suggereren. Nationaliteit, taal, sociale stam of tradities hebben een aanzienlijke invloed op het gedrag, door de voortdurende overdracht van hoe men tot hen behoort. Evenzo helpen naam en leeftijd om een gevoel van individualiteit te vormen.
