Elizabeth I werd geboren op 7 september 1533 in de stad Greenwich, Londen. Zijn vader was Enrique VIII en zijn moeder Ana Bolena. Tijdens haar jeugd werd ze gescheiden gehouden van de rechtbank totdat Catherine Parr, de zesde vrouw van Henry VIII, dol op haar werd en de beslissing nam om haar terug te brengen naar de rechtbank. Toen haar vader stierf, nam Catherine de verantwoordelijkheid voor haar op zich en daarom was het niet nodig voor haar om deel te nemen aan de politieke intriges die zullen plaatsvinden tijdens de kroning van haar broer Eduardo VI. Later, na de dood van haar broer, werd Isabel een aanhanger van haar zus María en weigerde ze botweg de opstand te steunen die werd geleid door het Engelse leger en samenzweerder Thomas Wyatt.
In 1554 werd ze naar de gevangenis gebracht nadat ze valselijk werd beschuldigd van betrokkenheid bij Wyatts samenzwering. Ze zou echter later worden vrijgelaten, doen alsof ze het katholicisme belijdt en erin slagen de gunst van Maria terug te winnen. Na de dood van haar zus in 1558 werd ze koningin. In een tijd dat Engeland sociaal verdeeld was door religieuze confrontaties, was zijn economie instabiel en was het in oorlog met Frankrijk. Vrijwel onmiddellijk na de dood van zijn zus bekeerde hij zich tot het protestantisme, en zijn eerste parlement bestond uit een protestantse meerderheid. Tussen 1559 en 1563 keurde het parlement die tijd de religieuze wetgeving goed later zou het de leerstellige basis worden van de Church of England.
Gedurende het grootste deel van zijn regering werden katholieken en puriteinen vervolgd. De oorlog met Frankrijk eindigde met de Vrede van Cateau-Cambrésis in het jaar 1559, waardoor Engeland zijn industriële en economische ontwikkeling kon beginnen, die werd versterkt door het falen van de Spaanse onoverwinnelijke Armada.
Vanwege het feit dat er geen erfgenamen van de Engelse troon waren, stond het parlement erop dat ze zou trouwen, maar ze sprak haar voornemen uit om vrijgezel te blijven. Het werd opgeëist door veel mannen van de monarchie, aan wie ze haar gunst alleen verleende als ze enige politieke interesse had. Desondanks gaf hij zijn genegenheid aan een reeks favorieten, waaronder Robert Dudley, 1st Earl of Leicester, Sir Walter Raleigh en ook Robert Devereux, 2nd Earl of Essex.
Koningin Elizabeth I stierf op 24 maart 1603 in het paleis van Richmond, haar stoffelijk overschot werd begraven in Westminster Abbey, dezelfde plaats waar haar zus Mary I werd begraven. Van zijn kant was de opvolger James VI van Schotland, zoon van María Estuardo, die koning van Engeland werd genoemd toen hij nog maar een jaar oud was en de troon besteeg als James I.
