Het woordenboek van de Koninklijke Spaanse Academie beschrijft de term staat van beleg als die wet van openbare orde, zodra de staat van oorlog zich manifesteert; of anderzijds de zijde of wet van militaire en criminele aard die in de genoemde oorlogssituatie zijn aangepast. Met andere woorden, de staat van beleg kan worden gedefinieerd als het systeem van statuten of normen dat wordt uitgevoerd na een formele verklaring, wanneer een bepaalde situatie vereist dat een militaire suprematie het normale beheer of domein van gerechtigheid verwerft in een algemene of van een totale staat.
Met andere woorden, aan de politie of het militaire orgaan wordt gezag of macht verleend met betrekking tot het bestuur, het beheer of de voogdij over de zorg voor de openbare orde en de handhaving van de rechtspraak; Daarom wordt aangenomen dat de staat van beleg prevaleert in het geval dat deze nodig is om de praktijken van organisaties en militaire autoriteiten te ondersteunen. Deze gebeurtenis kan zich voordoen wanneer er behoeften zijn met de benaming "urgent", in die waar de gemeenschappelijke justitiële instellingen niet correct functioneren of waarvan de instellingen als zwak of traag worden beoordeeld om de controle over de nieuwe situatie het hoofd te bieden; Als voorbeeld hiervan kunnen we burgeroorlogen noemen, dan zou het hoofddoel zijn om deopenbare orde.
De staat van beleg omvat de beperking of afschaffing van bepaalde rechten die de verordening aan mensen garandeert, waarbij de toepassing van summiere procedures in rechtszaken en zware straffen van groter gewicht zijn dan die welke worden opgelegd in situaties die als normaal worden geclassificeerd. In de meeste gevallen wordt de doodstraf opgelegd voor misdrijven die over het algemeen niet zouden worden toegeschreven aan de doodstraf, zoals diefstal of plundering in tijden van catastrofe.
