Geassisteerde voortplanting of ook wel bekend als kunstmatige inseminatie bestaat uit een reeks biomedische methoden die tot doel hebben de natuurlijke processen die tijdens de voortplanting ontstaan te vervangen. Het belangrijkste doel is om het menselijk organisme te helpen een nieuw leven te verwekken. Deze methoden worden toegepast in gevallen van steriliteit en omvatten de uitvoering van verschillende technieken, variërend van de eenvoudigste tot de meest complexe.
Geassisteerde voortplanting vindt plaats wanneer de gespecialiseerde arts de seksuele cellen in contact brengt, zoals het sperma en de eicel, zodat het bevruchtingsproces begint en dus de evolutie van het nieuwe wezen, bij die moeders die dit niet kunnen doen vanwege de natuurlijke manier.
Geassisteerde reproductie, zoals reeds vermeld, wordt uitgevoerd door verschillende technieken toe te passen en de meest geschikte om in elk geval te gebruiken, zal natuurlijk afhangen van de situatie en / of specifieke moeilijkheden van elk paar. Enkele van de kunstmatige voortplantingstechnieken die door specialisten worden gebruikt, worden hieronder vermeld:
- Geplande geslachtsgemeenschap: deze techniek is ideaal voor gezonde stellen die al een tijdje proberen om een baby te krijgen, maar om de een of andere reden niet hebben kunnen verwekken. Deze techniek bestaat uit het nemen van een echografie controle follikel ontwikkeling, in het oog om de ideale datum voor seks op te geven. Er zijn gevallen waarin een eerdere behandeling op de vrouw kan worden toegepast om de eisprong op te wekken en op deze manier meerdere follikels tegelijk te laten rijpen, waardoor de kans op zwangerschap toeneemt.
- Natuurlijke cyclus: deze procedure wordt gebruikt door paren die allergisch zijn voor sommige van de medicijnen of die om religieuze redenen geen andere techniek willen gebruiken die niet natuurlijk is. Tijdens deze procedure wordt de patiënt ontvangt geen vorm van medicatie, maar gewoon richt zich op het beheersen van de dominante follikel. De mogelijkheid om seks te hebben wordt bepaald door de piek van LH, die optreedt 24 uur voordat die natuurlijke ovulatie plaatsvindt.
- Kunstmatige inseminatie: via deze procedure is het mogelijk dat de voortplanting natuurlijk is. Het bestaat uit het inbrengen van een sperma in de baarmoeder, zodra het daar is, moet het sperma proberen bij het rijpe ei te komen en zichzelf hetzelfde inbrengen, zoals zou gebeuren bij een normale bevruchting. Het enige dat verschilt van deze procedure is dat het pad dat het sperma aflegt om het ei te bereiken veel korter is. Als het sperma nu afkomstig is van de partner van de vrouw, zou het een echtelijke kunstmatige inseminatie zijn en het vindt plaats wanneer de man moeilijkheden heeft bij het hebben van geslachtsgemeenschap. Bijvoorbeeld als u last heeft van erectiestoornissen of voortijdige zaadlozing.
Wanneer het sperma afkomstig is van een anonieme spermadonor, wordt dit donor kunstmatige inseminatie genoemd. Het is heel gebruikelijk dat deze techniek wordt gebruikt door alleenstaande vrouwen of door homoseksuele stellen.
- In- vitrofertilisatie: deze techniek bestaat uit het extraheren van de vrouwelijke eicel om deze buiten het lichaam van de vrouw te insemineren met het sperma van de man.
- Draagmoederschap: deze techniek staat in de volksmond bekend als draagmoederschap. Het is een kunstmatige voortplantingsprocedure, waarbij een vrouw ermee instemt het kind van een ander echtpaar te dragen en te baren. Over het algemeen heeft de zwangere vrouw geen enkele genetische band met de baby die ze zal baren, aangezien die baby het product is van een in-vitrofertilisatiebehandeling.
