Het geleidende weefsel zijn de weefsels die het transport uitvoeren van stoffen die in de plant worden aangetroffen en die het ruwe sap geleidt, de dikke vloeistof die door de geleidende vaten van hogere planten circuleert en zijn functie is om de planten van de wortel tot de bladeren, het uitgewerkte sap is een waterige oplossing, samengesteld uit aminozuren en suikers, die door het floëem in vaatplanten van de bladeren naar de rest van de plant worden getransporteerd.
Het geleidende weefsel is samengesteld uit de verschillende soorten cellen, maar in de meeste delen zijn het cellen die afkomstig zijn van dezelfde cellen die, in tegenstelling tot dieren, alle planten, hoe oud deze ook zijn, locators op goede locaties kunnen hebben. bepaald door groepen cellen in juveniele stadia met het vermogen om xyleem en floëem fysiek te delen in alle planten.
In geleidend weefsel zijn er twee soorten weefsels, zoals xyleem en floëem.
Het xyleem is verantwoordelijk voor het overbrengen van het ruwe sap, een verbinding die wordt gevormd door water en een diverse verscheidenheid aan anorganische minerale zouten die de wortel uit de grond opneemt. Maar ook bekend als zenuwweefsel of blok dat een weefsel is dat wordt gevormd door dode cellen, deze cellen zijn buisvormig en worden aangetroffen in een goed ontwikkelde celwand, en ze voegen zich bij elkaar om buisjes te vormen die van de ene plaats naar de andere stijgen van de wortel naar het bovenste deel, maar deze structuren worden ook wel houtachtige vaten genoemd die ter hoogte van de celwand verhout zijn om de strengheid en hardheid van de structuur te waarborgen. De cellen van de vatenZe presenteren de breuk of zweervorming van de wanden die de doorgang van het sap tussen de cellen mogelijk maken en worden bedekt door de uiteinden. In de omgeving van de houtachtige vaten bevindt zich een cel genaamd tracheïden, die een reeks breuken heeft die het transport van het xyleem of het ruwe sap vergemakkelijken.
Het floëem is een weefsel gevormd door levende cellen dat verantwoordelijk is voor het transport van stoffen die zijn gesynthetiseerd door fotosynthese en die het uitgewerkte sap transformeren en de verdeling ervan over alle cellen van de plant. Bovendien worden binnen hen twee soorten cellen onderscheiden.
Zeefcellen zijn spoelvormige spoelvormige cellen met een primaire wand, gespecialiseerde putjes die groeperen die polysaccharide zijn die sommige membranen doordringen en de gaten in de dwarswanden van de gegroepeerde zeven dichten, waardoor ze niet-geperforeerde zeefgebieden vormen en deel uitmaken van het floëem.
Bijgevoegde of begeleidende cellen zijn parenchymcellen die ook fundamentele cellen van de plant kunnen worden genoemd, maar zodra de rest van de cellen verschijnt, hebben ze zich aangepast om de structuren te genereren die een comfortabel leven mogelijk maken, omdat dit afhangt van het overleven van de zeefcellen. waaraan ze zijn gekoppeld.
