Het is een horizontale lijn die voornamelijk wordt weergegeven in rechthoekige Cartesiaanse coördinaten en zijn missie is om de afstand tussen de verticale as en het middelpunt of een willekeurig punt te markeren. De abscis- as, van zijn kant, wordt genomen als de verzameling horizontale coördinaten van een Cartesiaans vlak.
De oorspronkelijke wiskundige reikwijdte is de cartesiaanse meetkunde, ontwikkeld tussen de zeventiende en achttiende eeuw door de belangrijke filosoof René Descartes (1596-1650), maar het betreedt officieel het gebied van de analytische meetkunde, die ontstond vanuit de cartesiaans, dit, is verantwoordelijk voor het bestuderen van geometrische figuren, maar vanuit een algebraïsch oogpunt, dat wil zeggen met wiskundige analyse. Evenzo is het zeer aanwezig in differentiële en algebraïsche meetkunde, die de coördinaten op een vergelijkbare manier bestuderen als die aan het begin werden genoemd.
De horizontale lijn, in een cartesiaanse coördinaat, wordt weergegeven met een X en de verticaal met een Y (de coördinaat genoemd), ze moeten loodrecht op elkaar staan en met elkaar samenvallen. Het punt waar ze elkaar ontmoeten, staat bekend als de oorsprong van coördinaten. Het midden ervan wordt weergegeven met het symbool "O", dat als neutraal wordt beschouwd, omdat binnen de grafiek een reeks lijnen wordt gevormd langs alle lijnen waarin de positieve en negatieve getallen zich bevinden, de eerste zijn naar rechts en de laatste naar links. Ten slotte zijn er drie soorten presenterende coördinaten: lineair, plat en ruimtelijk, elk wordt gekenmerkt door een bepaald aantal assen, variërend van één tot drie, respectievelijk.
