De actie van de reflex is er een die het resultaat is van de reflexboog en die bestaat uit een reactie op een stimulus die wordt gekenmerkt door zijn onvrijwillige aard, dat wil zeggen dat ze niet worden gemotiveerd door de wil van de zender.
We zullen het definiëren als de onvrijwillige en onmiddellijke reactie, die wordt geproduceerd in een orgaan, wanneer zenuwenergie wordt ontvangen die afkomstig is van een stimulus.
De reflexactie wordt geproduceerd door eerder de stimulus op te vangen, de zenuwimpuls die deze veroorzaakt uit te voeren en tenslotte een reactie uit te voeren.
De reeks anatomische structuren die bemiddelen tussen de receptor en de effector wordt de reflexboog genoemd, dat wil zeggen het pad dat de zenuwimpuls aflegt van de receptor naar de effector.
De fenomenale snelheid die de reflexactie kenmerkt en die niet kon optreden in de bewuste handelingen van onze hersenen, maakt een onmiddellijke actie mogelijk tegen iets dat normaal gesproken een bedreiging voor de persoon inhoudt, fysieke schade.
De vraag werkt als volgt: het sensorische neuron is degene die de betreffende stimulus zal ontvangen en die informatie naar een reflexcentrum in ons ruggenmerg stuurt. Eenmaal hier, zal de laatste het doorgeven aan een motorisch neuron, dat verantwoordelijk is voor het reageren op de stimulus en de overeenkomstige spierbeweging produceert.
Ondertussen bestaat de reflexboog, het pad dat de emissie van een reflexhandeling regelt, uit een reeks structuren in het zenuwstelsel, zoals neuronen, effectoren en receptoren.
Elke reflexactie omvat de coördinatie van drie fasen met hoge snelheid: emotie, rijden en reactie. Het hele proces begint wanneer de receptoren de zenuwprikkel oppikken, die wordt uitgevoerd door de reflexboog naar de effector voor de ontwikkeling van de respons.
Er zijn situaties waarin het lichaam zo snel mogelijk moet reageren. Een klassiek voorbeeld van dit soort reacties is wat er gebeurt als we een te heet voorwerp aanraken. Voordat we verbranden, trekken we onze hand terug met een snelle beweging die ons onmiddellijk zal beschermen. In feite is de snelheid waarmee dit gebeurt zodanig dat we niet eens nadenken over hoe we moeten handelen, maar we reageren onvrijwillig, bijna automatisch. Het lijkt erop dat ons lichaam bereid is om op bepaalde momenten in het leven het hoofd te bieden aan bepaalde omstandigheden van het dagelijks leven. Dit worden reflexhandelingen genoemd.
