De term aquacultuur komt van het Latijnse "aqua" wat "water" betekent in de Spaanse cultuur. Aquacultuur bestaat uit de methoden en studies van de teelt van aquatische variëteiten zoals planten en dieren. Aquacultuur is het belangrijkste economische beroep van het maken van voedsel, dat zijn grondstoffen voor industrieel en farmacologisch gebruik, en levende organismen voor gewassen en het plaatsen van ornamenten om iets te versieren. Aquacultuur is de kweekmethode die in zoet water kan worden beoefend en wordt over het algemeen beschreven als een lage dichtheid van verdunde zouten en een compleet laag gehalte aan opgeloste vaste stoffen, zoet water bevindt zich in de gebieden van de aarde zoals ijskappen, ijsvelden, gletsjers, lagunes, meren, rivieren, bliksem en onder de grond als grondwater die de enacuifers zijn en stromen evenals zout water.
Zeewater is zout vanwege de dichtheid van verdunde minerale zouten die als maatstaf 35%, 3,5% of 35 g / l omvat. De gemiddelde capaciteit van het gebied is 1.025 g / ml, wat intenser is dan zoet water en zuiver water. Maar van de meest voorkomende culturen komen Platonische organismen overeen, dat zijn de belangrijkste organismen van de microscopisch kleine organismen die in zoute of zoete wateren drijven, de macroalgen, weekdieren en kreeftachtigen.
Aquacultuur wordt ingedeeld in twee verschillende typen, namelijk extensieve aquacultuur en semi-intensieve en intensieve aquacultuur.
Extensieve aquacultuur, zijn de energiezuinige en technologische kweekmethoden, ze zijn ook de bekendste omdat het de zeefilters zijn die bekend staan als oesters, kokkels en mosselen en die van mariene macroalgen die op de zanderige bodems van het oppervlak rennen intergetijden of op de structuren ondersteund op de bodem, die de palen en tafels van gewassen of drijvende zijn, zoals de trays en lijnen.
Semi-intensieve en intensieve aquacultuur is de meest gecontroleerde teeltprocedure die een hogere productiviteit oplevert, waarbij wetenschap en participatie veel groter zijn dan extensieve. Bij het kweken van vis stoppen ze het in drijvende kooien en houden ze in zee of in meren.
