Het is een school voor hindoefilosofie en religieuze praktijk, en een van de klassieke Indiase wegen naar spirituele realisatie. De term Advaita verwijst naar zijn idee dat de ziel (ware Zelf, Atman) dezelfde is als de hoogste metafysische Realiteit (Brahman). De volgelingen van deze school staan bekend als Advaita Vedantins, of gewoon Advaitins, en ze zoeken spirituele bevrijding door het verwerven van vidyā (kennis) van de ware identiteit als Atman en de identiteit van Atman en Brahman.
Advaita Vedanta vindt zijn oorsprong in de oudste Upanishads. Het is gebaseerd op drie tekstuele bronnen genaamd Prasthanatrayi. Het geeft "een verenigende interpretatie van het hele lichaam van de Upanishads", de Brahma Sutra's en de Bhagavad Gita. Advaita Vedanta is de oudste nog bestaande middelbare school van Vedanta, een van de zes orthodoxe hindoefilosofieën (āstika). Hoewel de wortels teruggaan tot het eerste millennium voor Christus, wordt de meest prominente exponent van Advaita Vedanta door de traditie beschouwd als de 8e-eeuwse geleerde Adi Shankara.
Advaita Vedanta benadrukt Jivanmukti, het idee dat moksha (vrijheid, bevrijding) haalbaar is in dit leven in tegenstelling tot de Indiase filosofieën die Videhamukti, of moksha na de dood, benadrukken. De school maakt gebruik van concepten zoals Brahman, Atman, Maya, Avidya, meditatie en andere die in de belangrijkste Indiase religieuze tradities voorkomen, maar interpreteert ze op haar eigen manier door middel van moksha-theorieën. Advaita Vedanta is een van de meest bestudeerde en invloedrijke scholen van het klassieke Indiase denken. Veel wetenschappers beschrijven het als een vorm van monisme, anderen beschrijven de Advaita-filosofie als non-dualistisch.
Advaita beïnvloedde en werd beïnvloed door verschillende tradities en teksten van hindoeïstische filosofieën zoals Samkhya, Yoga, Nyaya, andere subscholen van Vedanta, Vaishnavisme, Shaivisme, Purana's, Agamas, andere subscholen van Vedanta, evenals sociale bewegingen zoals de Bhakti-beweging. Naast het hindoeïsme, had Advaita Vedanta interactie met en ontwikkeld met de andere tradities van India, zoals het jaïnisme en het boeddhisme. De Advaita Vedanta-teksten nemen een spectrum van opvattingen over, van idealisme, inclusief illusionisme, tot de realistische of bijna realistische posities die in de vroege werken van Shankara worden uitgedrukt. In moderne tijden verschijnen zijn opvattingen in verschillende Neo-Vedanta-bewegingen. Het is genoemd als het paradigmatische voorbeeld van hindoe-spiritualiteit.
