Alexithymie wordt gedefinieerd als een neurologische aandoening die bij mensen die eraan lijden een notoir onvermogen produceert om controle te hebben en hun eigen emoties te herkennen en bijgevolg ertoe leidt dat ze verschillende problemen krijgen wanneer ze zich verbaal willen uiten. Daarom zou kunnen worden gezegd dat de kenmerken van elke persoon die aan deze pathologie lijdt, voornamelijk de moeilijkheid zijn om gevoelens en emoties te identificeren en te beschrijven, evenals het vermogen tot fantasie, de moeilijkheid om te onderscheiden wat is dat zijn de sensaties die het lichaam ervaart met betrekking tot wat gevoelens zijn, om maar de belangrijkste te noemen.
Op basis van enkele statistische gegevens treft alexithymie 8% van de mannen en 1,8% van de vrouwen. Bovendien treft het ongeveer 30% van de mensen met psychische stoornissen en 85% van de patiënten met autismespectrumstoornissen. De term Alexithymia is in 1972 ontwikkeld door psychiater Peter E.Sifneos.
Neurologische experts hebben ontdekt dat alexithymische patiënten een afwijking in het hersengebied hebben die verantwoordelijk is voor het analyseren en formuleren van emoties. Maar in plaats van een hersenactiviteit te ontwikkelen die consistent is met de emotionele graad van elk scenario, weerspiegelen degenen die door deze neurologische aandoening worden getroffen een proces dat zeer variabel is, dat kan variëren van zeer zwak tot zeer intens, en dat de eerlijke waardering van de emoties. De oorzaken van deze ziekte kunnen optreden tijdens de eerste levensjaren van het kind, in de fase waarin het kind nog geen hiërarchische mentale toestanden heeft en daarom niet met concepten wordt geassocieerd. Is om die reden, die emoties via je lichaam aanpakt.
Naast het bovenstaande moet worden opgemerkt dat Alexithymia in twee typen is verdeeld. In de eerste plaats bevindt het primaire zich, dat zijn oorsprong heeft vanwege biologische oorzaken, en daarom verschijnt het vanwege een of ander neurobiologisch defect of tekort dat tegelijkertijd onder de verantwoordelijkheid valt van erfelijke elementen. Ten tweede is er de zogenaamde secundaire alexithymie, die optreedt in een reeks dramatische situaties waarin het individu leeft zowel in zijn kinderjaren als in zijn volwassen fase.
