Alvorens met de ontwikkeling van een project te beginnen, moet de onderzoeker alle punten schetsen waarnaar hij wil zoeken, om het werk gecoördineerd te kunnen structureren, daar verschijnt het voorproject. Een voorlopig project is een soort ontwerp dat de onderzoeker in staat stelt om alle ideeën die hij binnen het project wil uitdrukken naar voren te brengen, de doelen te definiëren en een werkprogramma op te stellen. Het schrijven ervan zou niet zo lang moeten duren, aangezien het enige functie is om te anticiperen op enkele van de punten die in het uiteindelijke project zullen worden opgenomen.
Het voorontwerp heeft bepaalde kenmerken, waaronder enkele: dat de structuur ervan kan worden onderverdeeld in secties, met een volgorde die kan worden aangepast aan de behoefte van de auteur. Het is hun taak om de meest karakteristieke kenmerken die in het onderzoek aanwezig zullen zijn naar voren te brengen (het probleem, de doelstellingen, de theoretische grondslagen, de hypothesen, de methodologie, de antecedenten en de bibliografie). Het is taai van aard, omdat het de opname mogelijk maakt van elementen die mogelijk zijn vergeten. Het is een kort schrijven. Het stelt de onderzoeker in staat om zijn ideeën te specificeren en deze met experts te bespreken.
Aan de andere kant wordt in de wetgevende context een voorontwerp gedefinieerd als de eerste interpretatie die wordt ontwikkeld van een verordening, dat wil zeggen dat het een document is dat vooruitloopt op het wetsvoorstel, in een land worden wetten over het algemeen voorbereid en goedgekeurd in het parlement. De wetgevende macht is de entiteit met de bevoegdheid om genoemde handeling uit te voeren.
Het opstellen van een wetsontwerp is bedoeld om een reeks dialogen op gang te brengen die de analyse van een voorstel mogelijk maken. Het heeft meestal een titel, waarin de aanpak, de bestaande achtergrond over het onderwerp en de doelstellingen die worden nagestreefd worden gedefinieerd, naast een vermelding van de voorgestelde methode om het uit te voeren. In deze gevallen stuurt het uitvoerend orgaan het voorontwerp van een (door haar gekozen) technische commissie naar het wetgevende orgaan dat dit document gebruikt om het definitieve ontwerp op te stellen, dat vervolgens ter bespreking en stemming wordt voorgelegd aan de plaatsvervangers die de parlement. Eindelijk kan het project worden goedgekeurd en vervuld, waardoor het voorstel uitkomt.
