In strikte zin, een soortnaam is dat woord dat wordt gebruikt voor het beschrijven van een persoon of ding, met de nadruk op de kenmerken ervan. Op dezelfde manier kan dit woord worden gedefinieerd als de term die wordt gebruikt om de eigennaam van een object of persoon te vervangen, en verwijst het in het algemeen naar een gebrek dat het bezit of, nou ja, een bepaald kenmerk. Als synoniem voor een bijnaam is de bijnaam de kwalificatie die wordt toegevoegd aan de naam van een wezen. In Amerika is het gebruikelijk dat dit is hoe familienamen of achternamen worden genoemd.
In de taalkunde is het de communicatieve handeling die bedoeld is om iemands aandacht te trekken, dat wil zeggen, het is bedoeld om de ontvanger te beïnvloeden. Aan de andere kant wordt het woord binnen het veld ook gebruikt om de naam te bepalen die aan een bepaalde klasse van objecten of individuen wordt gegeven, die misschien slechts één van deze noemt, maar geen individualiserende eigenschappen zou noemen; voorbeelden hiervan zijn boeken, schoenen, kleding of ook mensen. De vocatieven zijn nauw verbonden met de appellatieven, aangezien het die zelfstandige naamwoorden zijn die worden gebruikt om de aandacht van een luisteraar te trekken. Evenzo wordt het gebruikt in die talen waarmee aanroep kan worden uitgedrukt.
Als bijnaam of bijnaam kan de naam een persoonlijke nuance aannemen, waarbij de typische groepsnaam behouden blijft. Over het algemeen wordt naast de fysieke kenmerken en het gedrag ook rekening gehouden met een gedenkwaardige prestatie of handeling van de persoon of het dier. Bijnamen zijn niet beperkt tot mensen of dieren, objecten en zelfs specifieke geografische locaties, die een bepaalde herkenning genieten of zich onderscheiden van de rest, kunnen er een krijgen.
