Het vertegenwoordigt wat voorbeeldig is, wat het ideaal laat zien of wat het zou moeten zijn, dat wil zeggen een model waaruit andere ideeën, concepten, objecten of kopieën voortkomen. Het kan iets tastbaars of ongrijpbaars (symbolisch) zijn, maar het heeft altijd het vermogen om andere dingen uit zichzelf te genereren.
In die zin kan een archetype gedrag en zelfs manieren van denken vormgeven, aangezien de omgeving imitatie of gelijkenis zoekt met wat ideaal blijkt te zijn.
Uit dit principe volgt de betekenis die in de psychologie aan het archetype, het Jungiaans archetype genaamd, is gegeven door de schepper Carl Gustav Jung, die verzekerde dat alle levende wezens een collectief onbewust hebben, dat verschilt van het persoonlijke, dat het wordt overgeërfd en wordt aangetroffen in de hersenstructuur en beïnvloedt de vorming van de manier van zijn van elk individu. Met andere woorden, hij stelde dat wezens handelen en dingen waarnemen volgens cultureel en sociaal erfgoed. Enkele soorten archetypen die door Jung aan het licht zijn gebracht, zijn: de anima en animus, de schaduw, de held, de moeder, de vader, de wijze, de persoon en de bedrieger.
Naast psychologie zijn er veel andere wetenschappen en disciplines die de term hebben gebruikt.
Voor de filosofie heeft het archetype een betekenis die vergelijkbaar is met die ontwikkeld in de psychologie en wordt het gedefinieerd als die gedachten die collectief worden gedeeld en universeel blijken te zijn, zodat individuele acties en gedachten voortkomen uit de archetypen, die classificeren mogelijk maken. en bestel de wereld.
Voor de biologie werd de term erg belangrijk tijdens de negentiende en vroege twintigste eeuw, in deze wetenschap vertegenwoordigt het archetype die primitieve of oorspronkelijke soort waarvan de organische diversiteit is afgeleid, dat wil zeggen, die ideale soort waarvan ze zijn afgeleid. alle soorten van dezelfde rand.
In cybernetica begon de term te worden gebruikt dankzij de inleiding van Peter Senge, die archetype definieerde als die generieke of algemene structuren van het denken van mensen, in die situaties van organisatiegedrag.
