Astrofysica is de vereniging van twee takken van wetenschap, natuurkunde en astronomie, waarmee de structuur, samenstelling, verschijnselen en eigenschappen van sterren en andere stellaire lichamen verklaard kunnen worden. Wetenschappelijke studies hebben vastgesteld dat de wetten van fysica en scheikunde universeel zijn, dus ze kunnen worden toegepast op hemellichamen in de ruimte, en daarom kunnen natuurkunde en astronomie hand in hand werken.
Astrofysica is een experimentele wetenschap, gebaseerd op de observatie van de verschijnselen en eigenschappen van sterrenlichamen door middel van astronomie, die verklaard kan worden door de wetten en formules van de fysica.
Een ander element dat door de astrofysica wordt bestudeerd, is de structuur van interstellaire materie, zoals wolken, gassen en stof die in een groot deel van de ruimte worden aangetroffen en die als leeg werden beschouwd.
Astrofysici richten zich over het algemeen op vier fundamentele aspecten:
- De kennis van het zonnestelsel probeert alles te begrijpen wat met de zon te maken heeft en de magnetische systemen die ermee verband houden.
- De kennis die zich op de sterren concentreert om te bepalen wat zich in de sterren bevindt en de explosieve verschijnselen die plaatsvinden in het universum, wat bekend staat als gammastraaluitbarstingen.
- De kennis van de structuur en evolutie van onze melkweg en het centrale gat daarin.
- Kennis van extragalactische fysica en analyse van het universum als geheel.
Een student die overweegt een carrière in de astrofysica te volgen, moet weten dat er algemene vakken zijn zoals wiskunde, elektromagnetisme, optica, computers of elektronica. Al in de sectie astronomie zijn er onderwerpen zoals kosmologie, vloeistoffysica, thermodynamica, fotometrie, sterfysica of de belangrijkste theorieën van deze wetenschap (bijvoorbeeld de relativiteitstheorie)
Astrofysici gebruiken tijdens hun onderzoek grote telescopen die in staat zijn om het licht en de temperatuur van de sterren te concentreren. Dit licht wordt geanalyseerd met verschillende instrumenten die de helderheid meten, radiometers, die de warmte registreren die door hemellichamen wordt uitgezonden, en spectrografen, die de stralen van dat licht verstrooien met hun overeenkomstige golflengten om het spectrum te vormen.
Thermonucleaire astrofysica bestudeert nucleaire processen die grote hoeveelheden energie vrijgeven in de vorm van deeltjes of elektromagnetische straling, dat wil zeggen thermonucleaire reacties.
Er zijn twee soorten thermonucleaire reacties. De kernfusiereacties die plaatsvinden in de zon en sterren genereren energie en kernsplijtingsreacties die een proces worden gebruikt in kerncentrales.
Thermonucleaire energie is door zijn extractieproces bijna onuitputtelijk en veel goedkoper in vergelijking met andere energiebronnen.
