Wat betreft het onderzoek van termen in de geschiedenis van het Romeinse recht, is Auctoritas Patrum een van de meest gecompliceerde die ooit is geweest, aangezien het bestond uit een soort eerder besproken en unaniem besluit dat ondanks zijn informele karakter moest worden voltooid de juridische waarde van een beslissing die is genomen tijdens een proces of gebeurtenis die de Romeinse samenleving in het algemeen binnendrong, vooral in de gouden eeuw van de patriciërs. De Auctoritas Patrum was voornamelijk in handen van senatoren, magistraten en praetoren, die door middel van moraliteit en gewoonterecht Auctoritas Patrum dicteerden in de oude Romeinse politiek.
De Auctoritas Patrum zou dan kunnen worden gedefinieerd als een instrument om het evenwicht te bewaren tussen de regels die door en voor de samenleving worden opgelegd, wet gemaakt met wat wordt opgelegd door moraliteit en goede gebruiken. Een knikje, een simpele stop van de discussie om rekening te houden met een relevant detail, de mogelijkheid om volledig via de Auctoritas Patrum een wet te beslissen, was mogelijk, aangezien het een macht was, een voorrecht van de grote patriciërs die de macht hadden. in de Romeinse monarchie.
Het was ook een belangrijke factor bij de totstandkoming van kieswetten, aangezien de bevolking in opkomst was, een controle-instrument nodig was dat respect genereerde voor degenen die werden gekozen voor de heerschappij van Rome. In de republiek begon de Auctoritas Patrum al als een minder relevante mening te worden beschouwd, als een stempel van traditie opgelegd door een juridische structuur die was ontstaan in de banden gecreëerd door een common law en een samenleving die verenigd was met haar wetten.
We krijgen dan een complexe etymologie van het woord auctoritas voorgeschoteld, aangezien het afstamt van relaties met Indo-Europese talen die voortkomen uit een verband tussen Latijn en andere soorten inheemse talen uit andere regio's, en het resultaat blijven van een regel termen: Auctor, Augus en Augustus, die in totaal de nuances hebben van de controle over een verlichtingskracht van de mensen die haar bezaten. Auctoritas-term betekent controle, beslissing verkregen door de macht om het te dicteren, en deze kracht werd verkregen door goddelijke verlichting.
