De geseling moet een lichamelijk letsel worden als een tactiek van psychologische noodverlichting, vaak wordt de psychische pijn zo moeilijk te besturen, dat wordt gekozen door schade aan het lichaam als een test om de situatie onder controle te houden. Dit kalmeert natuurlijk zelfs voor een paar minuten. Het effect dat het heeft op het moment van zelfbeschadiging, dat wil zeggen wanneer ze zichzelf vrijwillig verwonden, hangt af van elke persoon en de situatie die ze doormaken. Self- geseling in veel situaties kunnen produceren "rust", in andere een "ontwaken", het maakt ook u het gevoel "echte" naar een uiteengevallen entiteit die denkt dat ze niets meer voelt in het leven.
Deze systemen voor zelfbeschadiging veranderen veel van persoon tot persoon als gevolg van snijwonden, brandwonden, slagen, zichzelf uit het haar werpen, een ledemaat fragmenteren, en het verandert ook door de diepte en omvang van de wond. Veel mensen snijden zichzelf heel diep, anderen geven er de voorkeur aan hun huid te krabben, maar desalniettemin is de grootte van de verwonding niet verbonden met de psychologische pijn van het individu, dat betekent dat als iemand zichzelf krabt, dit niet betekent dat hij minder lijdt dan de persoon. dat snijdt diep.
De omvang van de wond kan worden uitgebreid naargelang de tijd waarin de entiteit zichzelf verwondt, dat is wanneer de entiteit begint met krassen, zichtbare snijwonden, diepe snijwonden enzovoort. Het is dwingend en verslavend gedrag, net als drugs, wanneer het leidt tot een geleidelijke toename van het gebruik.
Op het gebied van zelf-flagellatie toonde een studie aan dat vrouwen meer voorstander zijn van zelfverwonding, het kan zich ook ontwikkelen tussen de pre-adolescentie dat in het algemeen iedereen die zichzelf verwondt het in het geheim kan hebben, in een poging dat niemand te weten komt over de pijn die lijdt, hoewel er zeer uiteenlopende gedragingen zijn.
