Zelfvoorziening, ook wel bekend als zelfvoorziening, is een manier van leven waarin een persoon verantwoordelijk is voor het verkrijgen van alle noodzakelijke economische activa via eigen beheer. Op deze manier zou elke behoefte om te overleven in de handen van het individu blijven en elke externe hulp afwijzen. Dit wordt vaak gezien als de ultieme uiting van persoonlijke autonomie en individuele onafhankelijkheid. Sommigen kiezen er zelfs voor om producent / consument te worden, dat wil zeggen dat ze verantwoordelijk zijn voor het maken of verkrijgen van elk van de inputs die ze in hun dagelijks leven zouden gebruiken. Deze stijl is populair sinds de jaren 60, toen de hippiegeneratie een samenleving bepleitte waarin consumenten producenten werden.
Deze praktijk wordt niet alleen gestart door mensen die volledig verwant zijn met het alternatieve leven. Sommige gemeenschappen, die de voordelen zien die ze kunnen brengen in hun leven en algemeen welzijn, besluiten projecten te ontwikkelen die samenwerken met het milieu en die hun routine niet verstoren. Terwijl sommigen besluiten het zelfvoorzienende model volledig op te nemen, geven anderen er de voorkeur aan het gedeeltelijk op te nemen, door zelfvoorzienende vormen van energie of elektriciteit, voedselproductie te bedenken of gewoon geld te krijgen zonder het management van iemand anders.
De regeringen van sommige landen besluiten in tijden van oorlog een autarkie of zelfvoorzienende economie te hebben, waarin geen enkel type product dat uit het buitenland komt, wordt geaccepteerd. Dit wordt bereikt door het opleggen van verschillende wetten of voorschriften voor de handel, waardoor het moeilijk wordt voor inputs die in aangrenzende landen zijn vervaardigd om binnen te komen. Hierin heerst het verlangen naar zelfvoorziening, naast de voortdurende afwijzing van hulp die van andere landen komt.
