Door de geschiedenis heen is de mens verantwoordelijk geweest voor het ontwikkelen van verschillende technieken die bevorderlijk zijn voor de ontwikkeling van huiselijke artefacten. Deze creaties, duizenden jaren geleden populair, blijven tot op de dag van vandaag bestaan, maar als een interessant decoratief element. Een van deze activiteiten is pottenbakken, de kunst van het ontwerpen en maken van vaten van klei of klei; Dit wordt geboren in het Boven-Paleolithicum, in kleine voorstellingen van moederlijke godheden, zoals Venusgescoord door Dolní Věstonice. Evenzo stamt het oudst bekende vaartuig uit de Jōmon-periode - een van de prehistorische tijden van Japan - van minstens 10.000 jaar. Opgemerkt moet worden dat het voor sommige keramologen, zoals Emili Francés Sempere, noodzakelijk is om onderscheid te maken tussen keramiek, dat zowel beeldhouwkunst als schilderkunst combineert, van aardewerk, dat wordt gekenmerkt door een meer populaire en praktische toon.
Toch worden de materialen die in beide praktijken worden gebruikt, gekenmerkt doordat ze behoorlijk op elkaar lijken. In aardewerk wordt bijvoorbeeld een mengsel van water en klei, dat een bijna vloeibare consistentie heeft, gebruikt om stukken die eerder met de hand zijn gemaakt of voor decoratieve doeleinden te verbinden, wat slip wordt genoemd. Met de evolutie van de technieken die in aardewerk worden gebruikt, werd voor de bereiding van dit mengsel een chemisch proces genaamd levigatie geïmplementeerd, dat in feite bestaat uit het scheiden van mengsels, dat wil zeggen, een indicatie van een dispersie van deeltjes; Dit wordt gedaan om het preparaat veel resistenter en duurzamer te maken. Om dit te bereiken worden andere componenten toegevoegd, zoals looizuurnatriumcarbonaat of oplosbaar natriumsilicaat.
In de keramische industrie wordt het van groot belang geacht dat de slip geen klonten bevat, daarnaast moet de dichtheid voldoende zijn voor de creatie; Om deze reden wordt een reeks processen in de praktijk gebracht waarin wordt getracht deze nauwkeurig te meten. In sommige gebieden is het op dezelfde manier vrij gebruikelijk dat alle resten die op de bodem van de pot worden aangetroffen en waarin de pottenbakker zijn handen legt, slip worden genoemd, om wrijving bij het vormen van de sculpturen te verminderen.
