Het is een eivormig, afgeplat en zeer bros visceraal parenchymorgaan dat behoort tot de bloedsomloop, links van de middellijn onder het middenrif, bedekt door het laterale en onderste deel van de thorax. Zijn kleur is een intens roodachtige kleur en hij weegt ongeveer 200 gram en hoewel hij in grootte varieert afhankelijk van de mens, is hij ongeveer 13 centimeter lang, 9 centimeter breed en 3,5 centimeter dik.
Omdat het een vasculair orgaan is dat wordt omgeven door een conjunctivale capsule, gevormd door twee verschillende formaties: het witte vruchtvlees en het rode vruchtvlees en wordt geïrrigeerd door de miltslagader en ader, staat het in wisselwerking met lymfopoëse of de vorming van lymfatisch weefsel en vernietiging van erytrocyten. Het wordt vastgehouden door vezelige banden die zijn bevestigd aan het peritoneum, het membraan dat de buikholte bekleedt.
Zijn functie is om oude rode bloedcellen te vernietigen en nieuwe te produceren, de bloedreserve in het lichaam op een goed niveau te houden; Omdat het deel uitmaakt van het lymfestelsel, is het het centrum van de activiteit van het immuunsysteem, in het immuungedeelte werkt het door antilichamen tegen het lichaam aan te maken, helpt het de spijsvertering door voedingsstoffen op te nemen en naar het lichaam te verdelen en het beschermt het lichaam tegen bepaalde infecties zoals pneumokokken. haemaphilus en meningococcus bij kinderen, filtert het bloed, houdt vocht in het lichaam vast, is een belangrijk onderdeel bij de aanmaak en instandhouding van rode bloedcellen en bepaalde witte bloedcellen.
In zijn hematische functies grijpt de milt in bij hematopoëse en produceert rode bloedcelerytrocyten tijdens de dracht van de foetus, bij volwassenen verdwijnt deze functie en wordt deze geactiveerd als er een storing of myeloproliferatieve aandoening is, die de capaciteit van het beenmerg vermindert en productiehoeveelheid van de bloedcellen. In zijn functie van hemocatherese in de milt, produceert het modellen van de reticulocyten die de biconcave schijven vormen, waardoor de rode bloedcellen die in slechte staat verkeren worden weggegooid. Als de milt niet goed functioneert, zendt het signalen of symptomen uit die verkeerd kunnen worden geïnterpreteerd; zoals bijvoorbeeld bij bleke, doffe en broze lippen, groei van het orgel door verschillendeparasitaire infecties of leveraandoeningen, of AIDS; die het moment van verwijdering bereiken als gevolg van onomkeerbare verslechtering, deze procedure wordt splenectomie genoemd.
