De Bigamie komt van het Griekse woord gevormd door " Bis ", verwijzend naar " Twice " en " Gamos " voor huwelijk, samen vormen ze " dubbele bruiloft ". Dan kan worden vastgesteld dat bigamie is wanneer een persoon een tweede keer trouwt zonder het eerste huwelijk op wettige wijze te hebben ontbonden, waardoor een gelijktijdige dubbele verbintenis ontstaat. Bigamie komt uit beschavingen waarin mannen twee of meer vrouwen mochten hebben, de kracht van mannelijkheid en de onderdanige vrouwelijke minderwaardigheid maakten dergelijk leiderschap echter mogelijk, de vorming van nieuwe samenlevingen, met meer religieuze grondslagen en minder neerbuigend met lust en slechte gewoonten, grondlegde wetten en normen die meervoudige huwelijken beperkten.
De monogamie was met de onontbindbaarheid, een van de essentiële elementen van het huwelijk. Opgemerkt moet worden dat al in het Romeinse recht werd opgemerkt dat: "het huwelijk de vereniging is van een man en een vrouw gericht op de eenheid van het leven." Van haar kant schetste de kerk vanaf de elfde en twaalfde eeuw de basisrichtlijnen van het canoniek recht, waarvoor het huwelijk alleen kan worden gesloten tussen 'één man en één vrouw'. Juridisch wordt het in de meeste westerse landen, wanneer bigamie bestaat, beschouwd als een misdaad die met gevangenisstraf kan worden bestraft.
Er zijn landen in het Westen waar polygame relaties worden geaccepteerd(wanneer meer dan één persoon tegelijkertijd verwant is), ofwel polygynie (wanneer een man verwant is aan meer dan één vrouw tegelijk) of polyandrie (relatie van een vrouw met meer dan één man tegelijk); maar hun huwelijkse verbintenissen met alle individuen in hun relatie worden niet geaccepteerd, hiervoor is de persoon ofwel de man ofwel de vrouw die respectievelijk met meerdere vrouwelijke of mannelijke partners omgaat, trouwen en scheiden totdat hij getrouwd is met de laatste persoon van de relatie, in het algemeen. Bijvoorbeeld: als een man besluit om een polygame relatie te hebben, trouwt hij met de eerste vrouw in de relatie, dan scheidt hij wanneer een tweede vrouw toetreedt, enzovoort tot de laatste vrouw in de relatie,dit om de achternaam van de echtgenoot te behouden en als echtgenote te worden beschouwd en de polygame relatie voort te zetten. Hetzelfde gebeurt met polyandrie.