Bradycardie is een aandoening waarbij een patiënt een significante daling van de hartslag ervaart, tot 60 slagen per minuut of geen slagen. Dit wordt normaal gesproken gezien als een indicatie van hart- en vaatziekten, evenals als een precedent voor een onstabiele hartaanval; dit betekent echter niet precies dat een persoon lijdt aan coronaire hartziekten, maar het zou een belangrijke reden zijn om een reeks gedetailleerde medische onderzoeken uit te voeren om te bepalen of deze aanwezig zijn. Het kan een symptoom zijn van meningitis, evenals hersenletsel.
Dit plotselinge falen van de hartslag wordt veroorzaakt door een soort decompensatie die aanwezig is in de sinoatriale knobbeltjes, de cardiovasculaire structuur die verantwoordelijk is voor het verzenden van de elektrische impulsen zodat de slagen plaatsvinden. Dit is qua grootte vergelijkbaar met het hart; Het bestaat uit P-cellen, overgangscellen en Purkinje-cellen, evenals collageenvezels. Het is belangrijk gerelateerd aan het autonome zenuwstelsel. Dit staat op medisch gebied bekend als de pacemaker van het hart en wanneer de storing wordt geregistreerd, zou het atrioventriculaire knooppunt, vergelijkbaar in structuur als het vorige, de verantwoordelijkheid nemen voor het verzenden van de elektrische impulsen, maar veel langzamer.
Bradycardie kan een bron zijn van schade aan de verschillende lagen van het hart, bloeddruk aanzienlijk hoog of hypertensie, infectie in de weefsels van het hart, obstructieve apneu van de slaap of constante slaaponderbreking als gevolg van ademhalingsfalen, hypothyreoïdie, accumulatie ijzer in de organen en medicijnen die hartprocessen regelen.
