Byte is een term die in het systeemgebied wordt gebruikt om de eenheid van digitale informatie te definiëren die equivalent is aan een geordende set bits (meestal acht). Deze term komt van het Engelse woord "bijten" wat "bijten" betekent, verwijzend naar de minste hoeveelheid gegevens die een computer tegelijkertijd kan opslaan of "bijten". Het heeft geen speciale symbologie, in sommige landen, zoals Frankrijk, wordt het geïnterpreteerd met de letter "o", terwijl het in Angelsaksen gebruikelijk is om ze te identificeren met de "B" om het te onderscheiden van bit, waarvan het symbool de kleine letter b is.
Het woord byte werd meer dan vijftig jaar geleden voor het eerst gebruikt door Werner Buchholz, te midden van de vooruitgang van de IBM 7030 Stretch-computers. Elke byte betekent een enkel teken tekst op een computer, dat kan bestaan uit letters, cijfers, symbolen, leestekens, enz.; verschillende gegevens op dezelfde computer coderen, afhankelijk van de hoeveelheid. Bijvoorbeeld: 1B komt overeen met een letter, 10 B komt overeen met een of twee woorden, terwijl 100 B overeenkomt met een of twee zinnen. De byte heeft verschillende veelvouden, waaronder onder meer de kilobyte (1000 bytes), megabyte (1.000.000 bytes).
De functie van bytes is om aan de gebruiker de opslagcapaciteit aan te geven die sommige apparaten hebben, zoals een pendrive, een cd, een dvd of een RAM-geheugen. Het is normaal dat een cd 700 megabytes kan opslaan, terwijl een dvd meer dan gigabytes kan bevatten. U kunt echter apparaten van deze klasse op de markt vinden, tot 4,8 en 10 gigabyte.
