Juist in het theater ontstond de gewoonte om een cameo de vluchtige verschijning van een beroemd persoon te noemen.
De oorsprong van het woord cameo is erg interessant. Het is afgelegen in de negentiende eeuw, waar sommige theatervoorstellingen in Groot-Brittannië de vluchtige interventies van beroemde mensen begonnen te populariseren en cameo werden genoemd. In het Engels is cameo het woord dat wordt gebruikt om naar een cameo te verwijzen.
Meestal hadden die optredens geen enkel type tekst in het werk, maar op een bepaald moment verscheen het personage in kwestie op een bepaald punt in het podium (kruising, aan één kant of gewoon om 'in bulk').
Ook in televisieseries komen cameo's veel voor en zijn bedoeld om de aandacht van het publiek te trekken. Met dit soort speciale ingrepen wordt in ieder geval een speciaal tintje toegevoegd aan een film of zelfs aan een hoofdstuk van een televisieserie.
Alles lijkt erop te wijzen dat het feit van het gebruik van de term cameo (verwijzend naar cameo) afkomstig is van de onbeweeglijke toestand (en meestal in het profiel) waarin de gasten hun kleine tussenkomst in de werken leken te maken.
Ondanks dat ze uit hetzelfde woord komen, hebben ze in elke taal hun eigen manier om cameo te noemen (camée in het Frans, Kamee in het Duits, cammeo in het Italiaans of cameo in het Portugees), maar in de overgrote meerderheid van de landen (waaronder Spanje) hebben de Angelsaksische term 'cameo' aangenomen om te verwijzen naar vluchtige en sporadische optredens in sommige toneelstukken. Een voorbeeld zou kunnen zijn:
Het Marvel-universum, dat een echt web is van cameo's en verschillende knipoogjes tussen strips en films, zoals we later zullen zien. Het is wat je "metacinema" kan noemen: praten over cinema in cinema. Een ander voorbeeld hiervan zijn de cameo's van de regisseurs.
Dit gebeurde met Stephenie Meyer, auteur van de Twilight-saga, die in de eerste aflevering in een cafetaria verschijnt.
Er zijn veel voorbeelden, maar een van de meest voor de hand liggende is zeker die van Erin Brockovich die koffie schenkt aan Julia Roberts (om de krul te krullen speelt Brockovic een serveerster die Julia heet) of, meer recentelijk, aan Jordan Belfort die Leonardo Di Caprio presenteert in The Wolf of the Wall Street (2013), een film gebaseerd op zijn ervaringen.
