Bacteriële stam is een reeks bacteriën met gelijkheid in termen van hun biologische kenmerken, dat wil zeggen bacteriën van dezelfde soort, ze worden bacteriestammen of kolonies genoemd. E. Coli is bijvoorbeeld een bacterie die in het darmkanaal leeft en niet alleen leeft. Het doet dit door stammen of kolonies te vormen.
Het is belangrijk om te benadrukken dat de kenmerken van de kolonies in verschillende gradaties en combinaties voorkomen die afhankelijk zijn van de bacterie en over het algemeen zeer uniform zijn. Ze worden gebruikt om bacteriën in gemengde culturen te identificeren. Naast deze kenmerken zijn ze echter ook nodig om de fysiologie en eigenschappen van de bacteriën te bestuderen die een volledige identificatie mogelijk maken.
De algemene kenmerken van de bacteriestammen zijn als volgt:
- Stabiliteit genetica.
- Gemak van teelt.
- Maximale afspeelsnelheid onder gekozen bedrijfsomstandigheden.
- Metabolisme gericht op de gewenste productie met de hoogst mogelijke opbrengst.
- Makkelijk te gebruiken.
- Gemakkelijk te conserveren.
Een belangrijk aspect is het behoud van de bacteriestam. Behoud van bacteriestammen gebeurt door de metabolische activiteit van cellen te stoppen of te vertragen. Dit kan door het beschikbare water drastisch te verminderen. Dit kan worden bereikt door:
Vriesdrogen
Invriezen: bij -178 oC met vloeibare stikstof.
Koloniale morfologie is vergelijkbaar met een statistiek doordat het is afgeleid van een individuele cel, maar het is kenmerkend voor de celmassa. Zo is de pigmentatie bijvoorbeeld zichtbaar in de kolonie, maar niet in de individuele cel, in het geval van de consistentie van het slijmvlies van sommige kolonies wordt dit afgeleid van de capsulaire substantie in die bacteriën met een heel groot kapsel.
De afmeting van de kolonies, deze eigenschap is vrij constant binnen de soort en kan variëren van hele kleine kolonies tot een diameter van enkele millimeters.
Vorm. Het wordt bepaald door zijn rand en zijn dikte.
In termen van consistentie en textuur kan de consistentie van de kolonies variëren van een droge kolonie die met het handvat op de agar kan bewegen tot een stroperige kolonie die zich aan het handvat hecht en filamenten of slijmdraden vormt als het gaat om het scheiden van het handvat. agar.
Het oppervlak kan gelijkmatig glanzend en glad zijn of het kan gegolfd zijn met concentrische of gebroken inkepingen. Bij het onderzoeken van de kolonie met doorvallend licht, kan deze korrelig of amorf van structuur lijken.
