Volgens zijn etymologie komt het woord chabacano van het Spaanse bijvoeglijk naamwoord chabacano, wat " gewoon, vulgair " betekent. Tijdens de kolonie werd het beschouwd als een taal die werd gebruikt door de mensen van de straat of "keukentaal". Ze deden dit om het te onderscheiden van de taal die werd gesproken door de rijke klasse van die tijd, de zogenaamde 'ontwikkelde, gecultiveerde', maar toch waren een aantal van de eersten die dit dialect spraken van ouders van verschillende afkomst, bijvoorbeeld Chinese immigranten of van Spaanse officieren.
Historisch gezien heeft het Chabacano-dialect een uitgebreide traditie in de Filippijnen, vanwege zijn Spaanse erfenis, een product van de relatie die bestond tussen de inwoners van Zamboangueños en de Spaanstaligen. Over het algemeen zijn in de Chabacano-taal de meeste woorden afgeleid van het Spaans, maar de Filippijnse taal en de lokale talen hebben een relevante functie in de structuur van de zinnen en grammatica, aanvankelijk de weinige mensen die spraken Spanjaarden en die in het afgelegen Mindanao kwamen wonen, werden gedwongen om te communiceren met de inheemse bevolking die talloze dialecten sprak, die tegelijkertijd heel moeilijk te leren waren.
Het is belangrijk op te merken dat deze taal niet exclusief tot de Filippijnen behoort, aangezien er een kleine populatie is ten noorden van Sabah in Maleisië waar Chabacano wordt gesproken. Momenteel zijn er ongeveer 600.000 inwoners van dit dialect in de Filippijnen, waarvan de meeste zich in Zamboangan en Basilan bevinden, en in deze steden worden televisie en radio uitgezonden in abrikoos.
