Cinematografie, algemeen bekend onder de afkorting "cinema", is een kunst die verantwoordelijk is voor het snel verzenden van beelden of frames om het gevoel van beweging te geven. In het oog op het uitvoeren van een cinematografisch werk, is het noodzakelijk de tussenkomst van andere elementen, zowel technische, economische en creatieve, zoals fotografie, het schrijven van de scripts, het opzetten van de scènes, het hanteren van de camera's, de leiding van de sound, de productie van het werk, onder andere.
Wat is cinema
Inhoudsopgave
De meeste mensen hebben het verkeerde idee dat het concept van cinema totaal anders is dan het concept van cinematografie, maar het is belangrijk om te weten dat beide termen volledig identiek zijn, aangezien de definitie van cinema te danken is aan de afkorting van cinematografie. Deze artistieke techniek bestaat uit het vermogen om beelden in omloop vast te leggen, op te slaan en te verzenden, geleverd door een auditieve ondersteuning. Dit proces wordt regelmatig uitgevoerd met een videocamera en heeft betrekking op technische en creatieve fotografie.
De definitie van cinematografie wordt ook uitgelegd als een bewegende beeldende kunst en na haar geboorte werd het beschouwd als “de zevende kunst”. Bovendien zijn de verschillende uitdrukkingsvormen gecentraliseerd in één enkel werk, namelijk de film. De architectuur wordt gevisualiseerd in de sets van de shoot, de sculptuur manifesteert zich door middel van digitale animaties, het schilderij komt tot uiting in de colorimetrie en kleurcorrectie van de beelden, de muziek wordt verwerkt dankzij de soundtracks, de dans kan verwijzen naar de musicals en de literatuur is te vinden in het script van het stuk.
Het concept van cinema houdt ook verband met het vermogen om verhalen te vertellen door middel van beeldrepresentaties waarin frames op een snelle en progressieve manier worden vastgelegd, waardoor illusies van beweging worden gecreëerd. Vanuit een ander oogpunt verwijst de definitie van cinema echter naar de kamers of ruimtes waar films worden ontwikkeld voor een specifiek publiek waarin ze een geconditioneerde ruimte hebben die bestaat uit een productiescherm en een publiek.
Cinema en zijn afgeleiden spelen een zeer belangrijke rol in de hedendaagse wereld en in het idee van communicatie dat normaal gesproken regelmatig wordt gebruikt, omdat alles wordt gefilmd en gereproduceerd door andere mensen in de buurt en zelfs jaren later. Cinematografie reproduceert video's van overleden mensen en projecteert gebeurtenissen die zich in een ander deel van de wereld hebben afgespeeld.
Om de definitie van cinematografie te verkrijgen, werden analyses en onderzoeken van de historische evolutie ervan uitgevoerd, waarbij bepaalde fotografische en creatieve experimenten werden uitgevoerd, waarbij ook verschillende benaderingen zoals sociologie, psychologie en politiek aan bod kwamen.
In een andere volgorde van ideeën kunnen we zeggen dat een concept van film verwijst naar het proces dat leidt tot een bepaalde show, waarin fotografische technologie wordt gebruikt om een gevoel van beweging te ontwikkelen en waarin audio-opnamen Deze beelden helpen bij het construeren van informatieve, esthetische en audiovisuele ervaringen.
Hoe maak je een film
Tijdens het maken van een film moet je verschillende fasen doorlopen die een bepaalde tijd duren en dit zijn pre-productie, productie en post-productie. Tijdens de pre-productie worden alle nodige voorbereidingen getroffen om het filmen van de film te starten, de eerste stap is gebaseerd op het uitwerken van een script, waaraan naast de scenarioschrijver ook de uitvoerend producent kan deelnemen en zo de best mogelijke resultaat. Vervolgens wordt een casting uitgevoerd om de acteurs te selecteren die de hoofdrollen in de film gaan spelen.
Tegelijkertijd zullen alle nodige procedures worden uitgevoerd voor de opening van de shoot, zoals de financiering van het project, de selectie van de ruimte waar het zal worden gefilmd, het contract van de technische staf die aan de film zal werken en de voorbereiding van het storyboard. wie zal de opname regisseren. Als al deze stappen zijn doorlopen, is het tijd om de productiefase te starten, leidend tot het filmen van de film. Hierbij moet worden getracht zoveel mogelijk aan te passen aan de data die vooraf in een kalender zijn vastgelegd, om te profiteren van de geïnvesteerde tijd en geld.
In de loop van dit project komt een groot aantal filmprofessionals tussenbeide en vindt daar alles plaats wat zich afspeelt uit de vorige fase. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, worden de uitvoeringen niet opgenomen in dezelfde volgorde die ze zullen krijgen in de uiteindelijke beelden, maar worden ze georganiseerd volgens de dispositie van de acteurs, de huurtijd van de opnamesets, het archetype van de locaties die verschijnen, etc.
Nadat het benodigde materiaal is vastgelegd, begint de postproductiefase, waarin de betekenis wordt beloond van alles wat tot nu toe is gedaan. Op deze manier worden in de montagestudio de meest geschikte scènes gemanipuleerd, geselecteerd en geordend uit al het beschikbare beeldmateriaal, totdat de uiteindelijke bewerking die de schermen bereikt, wordt uitgevoerd. Op dit moment wordt het resonerende element aan de film toegevoegd en wordt de soundtrack geïntroduceerd samen met de landschappelijke effecten die dat vereisen.
Op dezelfde manier worden de mogelijke stemmen die tussenkomen in de film opgenomen in off en indien nodig worden de dialogen van scènes die niet helemaal aangenaam zijn, herhaald. Nadat alle inhoud is voltooid en samengevoegd, is de definitieve versie van de film in voorbereiding en worden er activiteiten gestart die bijdragen aan de promotie ervan, om het werk bekend te maken bij het publiek en bij gespecialiseerde persen. Daarna worden kopieën van de film verspreid onder alle bioscopen om in première te gaan en de kijker te bereiken.
Elementen die betrokken zijn bij het maken van een film
Om al het bovenstaande samen te vatten, wordt benadrukt dat de elementen van cinematografie zijn:
- De regie wordt uitgevoerd door de regisseur, die verantwoordelijk is voor het filmen van de film in al zijn fasen, is ook degene die controleert of het script naar behoren wordt uitgevoerd.
- Het script, dat wordt gedefinieerd als het werkplan dat tijdens het filmen wordt uitgevoerd, bevat de dialogen, de muziek en de elementen die deel uitmaken van de uiteindelijke versie.
- De verfilming, die aanleiding geeft tot de deelname van de acteurs en alles wat het script zegt in praktijk brengt.
- De montage, die bekend staat als de mix van beeld en geluid die wordt gemaakt voor het eindproduct dat door het publiek zal worden bekeken.
- De editie, die deel uitmaakt van de montage en overeenkomt met de technici die de juiste audiovisuele programma's gebruiken.
- Verlichting, wat de omgeving verbetert en de manier waarop het publiek de beelden waarneemt.
- Het menselijke team, dat bestaat uit elk van de acteurs, technische teams, productieteams en algemene assistentieteams.
- En tot slot, pre-productie, productie en postproductie, dat zijn de fasen waarin de uitdagingen en taken die moeten worden opgelost echt worden gevonden, bijvoorbeeld de budgetten die in pre-productie worden bestudeerd voor audities en het zoeken naar locaties., het filmen van specifieke sequenties in productie en het materiaal verkregen tijdens het filmen tijdens de postproductie.
Geschiedenis van de cinema
De geschiedenis van de cinema gaat terug tot 1895, toen de gebroeders Lumière de eerste projectie van bewegende beelden ontwikkelden, wat nu bekend staat als de cinematograaf en met als precedent de kinetoscoop van de zakenman Thomas Edison. Deze personages hadden een camera vervaardigd die erin slaagde de beelden in omloop op te nemen, maar die ze nog steeds niet kon reproduceren en hoewel ze niet genoeg vertrouwen hadden in het technische en artistieke potentieel van dit nieuwe artefact. Na verloop van tijd wisten deze vertoningen de nieuwsgierigheid van veel kijkers te trekken.
De oorsprong
Cinema werd ontwikkeld vanuit een wetenschappelijk perspectief lang voordat de artistieke en commerciële verwachtingen werden erkend. Een van de belangrijkste wetenschappelijke vorderingen die de cinematografische vooruitgang stimuleerden, waren de bezwaren van Peter Mark Roget, waarin hij een belangrijk werk publiceerde met de titel 'The persistence of vision as it effects in motion', waarin wordt vastgesteld dat het menselijk oog houdt beelden een fractie van een seconde vast nadat het individu ermee ophoudt ze voor zich te houden. Deze bevinding zette verschillende wetenschappers ertoe aan onderzoek te doen om het principe te patenteren.
De eerste films
De eersten die de eerste film in de geschiedenis van de cinema presenteerden, waren de gebroeders Lumière en deze werd rond 1895 in Parijs gefilmd, waarbij de naam 'De uitgang van de fabriek' werd opgenomen met een cinematograaf waarin sommigen arbeiders aan het werk in een Franse fabriek. Na talloze presentaties in wetenschappelijke verenigingen en universiteiten, hielden de gebroeders Lumière een commerciële vertoning van de films die in Lyon werden opgenomen en waarin ze het dagelijkse leven van de stad lieten zien.
Percelen en geweldige karakters
De aantrekkingskracht van wat cinema is, is niet alleen gebaseerd op het creëren van sensationele visuele effecten, maar hangt ook af van het verhaal dat het verhaal bevat. Een van de meest effectieve manieren om een suggestieve plot te ontwikkelen, is door naar het belangrijkste onderdeel te gaan dat de magie bevat, de afleiding. Bij deze gelegenheid worden films gepresenteerd die de richting van het verhaal en de toon volledig hebben veranderd en voor een onvoorziene, maar aangename verwondering zorgen.
'Soylent Green' is een plot van Richard Fleischer, gespeeld door Charlton Heston, dat de ervaringen vertelt van een politieagent uit New York die het onderzoek uitvoert naar de moord op de directeur van een voedselproducerend bedrijf in een tijdperk van overbevolking en praktisch, van het einde der tijden. Een andere geweldige film in de bioscoop was "The sixth sense" en het gaat over een psycholoog, gespeeld door Bruce Willis, die probeert een jonge man te helpen die doodsbang is voor de gave van het waarnemen van dode mensen, die een jaar geleden vermoord bleek te zijn en om die reden kan hij het zien.
De evolutie van cinema tot nu toe
De gebroeders Lumière begonnen wat cinema is met de uitvinding van de cinematograaf, later slaagden Burton Wescott en Daniel Comstock erin om zwart-wit cinematografie om te zetten in een kleurenfilm. Deze bevinding, gebaseerd op de kinemacolor-methode, kon beelden opnemen in rood- en groenblauwtinten met slechts één lens. Dat werd gedemonstreerd met het debuut van "The gulf between" in 1917. Vervolgens ging het van stille cinema naar een bioscoop waarin geluid aan geprojecteerde beelden wordt gehecht.
De technische vooruitgang die dit mogelijk maakte, was de vitáphone, die het mogelijk maakte om soundtracks en zelfs gesproken teksten op schijven op te nemen die later naast de film werden afgespeeld. Twee decennia later werd een opnamesysteem ontwikkeld dat tegenwoordig bekend staat als de Cinemascope, dat brede beelden ontvangt die worden verkregen door een natuurlijke dimensie te comprimeren binnen het standaard 35 mm-schema. Het doel is om een verhouding te bereiken tussen 2,66 en 2,39 keer groter dan hoog, dankzij de anamorfe lenzen die werden gebruikt in projectiemachines.
Later maakte de ontwikkeling van de meervlakscamera het mogelijk om animatiewerken toe te voegen die waren voorzien van driedimensionale effecten, waardoor de afbeeldingen er realistischer uitzagen. Later werd de vierdimensionale bioscoop gecreëerd, waarin de fysieke omstandigheden die op het scherm worden weergegeven, zoals regen, mist en andere effecten, worden nagebootst. Evenzo blonken Disney en Pixar uit in het gebruik van door de computer gegenereerde afbeeldingen.
Filmgenres
Films in de bioscoop behoren meestal tot een genre dat wordt gekenmerkt door een eerder model, of het nu theatraal, literair of filmisch is, dat ze imiteren, maar altijd binnen een vooraf bepaald kanaal. Sommige soorten films kunnen commercieel, onafhankelijk, animatie en zelfs documentair zijn en dankzij technologie kunnen deze worden bekeken in een online bioscoop, zodat u elk van de filmreleases in zijn verschillende genres kunt waarderen.
Commerciële bioscoop
Het verwijst naar de films die zijn gemaakt door de filmindustrie, gericht op een groot publiek en waarmee economische winstgevendheid wordt gegenereerd als fundamentele reden. Het merendeel van de films vertoond in kwaliteit bioscopen behoren tot deze categorie, omdat ze worden gestimuleerd door verschillende campagnes. Een voorbeeld van deze soort is de gouden eeuw van de Mexicaanse cinema, aangezien het een periode in de geschiedenis was die het centrum van commerciële films werd voor heel Latijns-Amerika en Spaanstalig.
Indiefilms
Deze films zijn niet vertoond door grote filmstudio's en het is niet zoals in de commerciële cinema, omdat deze categorie meestal low-budget producties kent. Bovendien pakken ze controversiële kwesties aan om die vergeten omstandigheden te analyseren die vaak als vanzelfsprekend worden beschouwd. De kwaliteit van de bioscoop die deze rang bezit, wordt weerspiegeld in de filmhits als "I would like to be a millionaire" van Danny Boyle, "Run away!" door Jordan Peele, "The Black Swan" door Darren Aronofsky, onder anderen.
Animatie bioscoop
Het is een methode die een waarneming van beweging geeft aan figuren, tekeningen, mensen, computergestuurde afbeeldingen en elk ander object dat kan worden bedacht, gefotografeerd of kleine positieveranderingen gebruikt, zodat het menselijk oog dit proces als echte beweging kan vastleggen. Momenteel heeft de technologie het mogelijk gemaakt dat er een online filmaanplakbord bestaat met de beste animaties, zodat mensen van deze categorie kunnen genieten vanuit het comfort van hun huis.
Documentaire
Deze groep is niet zoals in animatiefilms, omdat ze is gebaseerd op beelden die uit de werkelijkheid zijn gehaald, waarbij bepaalde verhalen worden gepresenteerd en voortbouwend op het archief en geheugen van verschillende culturen om op verschillende manieren te worden getoond. Het grote aantal van deze films laat een historisch onderzoek toe naar wat er werd gefilmd en toekomstperspectieven. Een voorbeeld van deze hiërarchie is een van de grote documentaires van de Mexicaanse cinema, bekend als "Olimpiadas de México", uitgebracht in 1969 en geregisseerd door filmmaker Alberto Isaac Ahumada.
