Met robotchirurgie, of door robots ondersteunde chirurgie, kunnen artsen vele soorten complexe procedures met grotere precisie, flexibiliteit en controle uitvoeren in vergelijking met conventionele technieken. Robotchirurgie wordt over het algemeen geassocieerd met minimaal invasieve chirurgie, procedures die worden uitgevoerd via kleine incisies, en wordt soms ook gebruikt in bepaalde traditionele open chirurgische procedures.
In eerste instantie leidden de vorderingen in minder invasieve chirurgie tot de ontwikkeling van laparoscopie, een type chirurgische ingreep waarbij een grote wond werd vervangen door drie kleine wonden, waardoor buisvormige structuren die bekend staan als "trocar" worden ingebracht, die Ze gebruiken om een camera te introduceren, een zogenaamde laparoscoop, evenals de verschillende instrumenten die de chirurg nodig heeft om de ingreep uit te voeren.
Laparoscopie werd aanvankelijk gebruikt voor buikoperaties en won aan populariteit voor het verwijderen van de galblaas en het uitvoeren van bariatrische chirurgie voor de behandeling van obesitas, een procedure die bekend staat als een cholecystectomie. Het gebruik ervan werd uitgebreid door het actieterrein uit te breiden tot een groot aantal interventies.
Meer recentelijk is er een doorbraak ontstaan die leidt tot chirurgische instrumenten die door de chirurg worden gemanipuleerd door het gebruik van een robotarm, wat de weg vrijmaakt voor robotchirurgie.
Met deze apparatuur wordt een hogere resolutie verkregen bij de visualisatie van de beelden en een grotere precisie bij het manipuleren van de instrumenten. De chirurg hoeft niet naast de patiënt te staan, maar bedient de robot liever dicht bij de patiënt, maar in een comfortabelere houding die bijdraagt aan het behalen van betere resultaten.
Door een robotarm te gebruiken, kan de chirurg chirurgische ingrepen met grotere precisie uitvoeren, aangezien deze apparatuur toegang geeft tot moeilijke of kleine gebieden, die ook een breed scala aan bewegingen hebben.
Deze apparatuur is erg handig bij de behandeling van chirurgische aandoeningen zoals kanker, met name prostaatkanker, die gewoonlijk groeit met nabijgelegen structuren zoals bloedvaten of zenuwbanen. In deze gevallen is precisie essentieel om de maximale hoeveelheid tumorweefsel te bereiken, zonder de aangrenzende structuren te beschadigen.
Robotchirurgie heeft ook een aantal voordelen voor de patiënt, omdat hij hierdoor sneller kan herstellen met minder ongemak, vooral pijn, en met een lager risico op verwonding van aangrenzende structuren.
