De rudimentaire staart is een overmaat die in het onderste deel van de rug van mensen verschijnt, de langwerpige vorm lijkt op de staart van een dier, vandaar dat het analoge fenotype wordt vastgesteld in vergelijking met de staart van dieren. Dit fenomeen is heel vreemd, heel zeldzaam, in feite zijn er 100 gevallen over de hele wereld gedocumenteerd sinds de zeventiende eeuw toen deze menselijke pathologie werd ontdekt en geanalyseerd. De term rudimentaire staart komt van de gelijkenis van het overschot met de staart van dieren en overblijfsel, dat wil zeggen dat het niets meer is dan een restant van wat de soort ooit was, hier ontstaat een interessant debat over deevolutie van de mens.
De geschiedenis van de mensheid is altijd gericht geweest op een oorsprong die is afgeleid van primaten, waarin de omstandigheden van de aarde in die tijd de soort dwongen naar de oppervlakte te stijgen (die in het water waren) en zich aan te passen aan een leven in de aarde. Alle verwijzingen naar deze evolutie die al eeuwenlang zijn bestudeerd, geven aan dat de mens en veel dieren enkele overblijfselen van hun vorige versie kunnen behouden. Dit type wachtrij is hier een goed voorbeeld van. De rudimentaire staart die bij mensen verschijnt, heeft geen botstructuur of merg zoals wordt waargenomen bij dieren zoals honden, katten en reptielen die het overblijfsel zijndichter bij wat dieren in het verleden waren. Er zijn ook andere soorten overblijfselen uit ons prehistorische verleden, sommige patiënten bestudeerd met vervormingen in de oren en de schedel hebben een gelijkenis vertoond met chimpansees en apen.
De rudimentaire organen zijn op hun beurt delen van ons organisme die geen essentieel nut hebben voor het levensonderhoud van de mens, maar die in de oudheid misschien nuttig waren, een voorbeeld van dit soort organen is de appendix, die er niet meer is. dan een extra deel van de dunne darm dat misschien onze plantenetende voorouders diende. Het stuitbeen is ook een deel van het ruggenmerg dat zich extra in het menselijk lichaam bevindt, dat zeker in de evolutie op deze manier is doorgesneden, waardoor een deel in het lichaam achterblijft.
