Het woord compilatie komt van het Latijnse "compilatĭo" en de belangrijkste betekenis is de actie en het effect van het compileren. Het wordt ook toegeschreven aan de compilatie van verschillende geschriften, boeken en teksten over een bepaald onderwerp in een enkel werk; Met andere woorden, het is de verzameling van iets specifieks. Deze term is aanwezig in het rechtsgebied om te verwijzen naar de compilaties die in de oudheid zijn gemaakt, waaronder de Justinianus-compilatie, de belangrijkste compilatie die is gemaakt over het Romeinse recht.
De Justiniaanse compilatie of ook wel bekend als de CORPUS IURIS CIVILIS is een verzameling keizerlijke grondwetten van rond 117 tot 565 en Romeinse jurisprudentiesamengesteld uit de Codex repetitae praelectionis, de instituten, de novellen-constituties en de repetitae praelectiones. Dit is de belangrijkste compilatie van het Romeinse recht in de geschiedenis gemaakt door de Byzantijnse keizer Justinianus I in de jaren 529 en 534, en uitgevoerd door de tribonische jurist; de volledige uitgave werd in het jaar 1583 in Genève uitgegeven door Dionisio Godofredo. Deze werken zijn gemaakt met het doel de inspanning van een heerser vast te leggen om zijn volk te voorzien en te voorzien van een rechtssysteem dat lijkt op het klassieke model. Door het bestaan of de aanwezigheid van deze compilatie is de inhoud van het oude Romeinse recht bekend geworden, elementair en van groot belang voor de huidige rechtsstelsels, voornamelijk van continentale traditie.
Aan de andere kant wordt op het gebied van programmeren onder compilatie verstaan wanneer een programma wordt ontwikkeld in de coderingsfase, dit proces bestaat uit het door de compiler vertalen van de broncode naar machinecode, ook wel objectcode genoemd, zolang de compiler niet lokaliseert geen fouten in deze broncode.
