De computer is een elektronisch systeem dat voornamelijk bestaat uit een CPU (centrale verwerkingseenheid), het 'brein' ervan, en bestaat uit een microprocessor gemaakt op een chip (die bestaat uit een stuk silicium dat miljoenen elektronische componenten bevat).). De computer kan een reeks opdrachten ontvangen en deze uitvoeren door complexe berekeningen uit te voeren, maar ook door andere soorten informatie te groeperen en te correleren. Dit apparaat wordt ook wel computer of computer genoemd.
Wat is de computer
Inhoudsopgave
De computer, waarvan de etymologie afkomstig is van het Latijnse ‘computare’ (dat betekent berekenen, berekenen, beoordelen of evalueren), is een elektronisch apparaat dat meerdere circuits bevat waarmee het de instructies vervult dat de gebruiker het opdraagt met een specifieke functie. Deze richtlijnen staan bekend als "invoer", en het proces wordt "programmeren" genoemd.
De programmeur is verantwoordelijk voor het verstrekken van de informatie aan de computer die hij nodig heeft om acties uit te voeren in termen van berekening of analyse van berekeningen, waarvan de resultaten "output" worden genoemd. De ingevoerde instructies worden gemaakt in een formele taal, waardoor de programmeur kan aangeven welk fysiek en logisch gedrag de machine zou moeten hebben.
Voor informatieverwerking heeft de computer een centrale verwerkingseenheid of CPU voor het acroniem in het Engels, wat het brein is van hetzelfde, waar de circuits en verbindingen die het verenigen met de rest van de apparaten die samen, vorm de computer. Deze apparaten kunnen invoer-, opslag- en uitvoerapparaten zijn.
De computer heeft de mogelijkheid om informatie op te slaan, te ontvangen of te verzenden, die erin kan worden gemaakt of bewerkt. Het werkt als een digitaal informatiearchief en als een kantoor, omdat het meerdere programma's heeft die functies vervangen van andere apparaten die in een apparaat zouden worden aangetroffen.
Computergeschiedenis
Sinds het begin der tijden heeft de mens rudimentaire methoden gebruikt om optel- en aftrekberekeningen uit te voeren, die leidden tot de uitvinding van het telraam rond 2700 v.Chr. Door de Chinese en Sumerische beschavingen.
Maar het was pas vele jaren later in de geschiedenis, toen er vorderingen werden gemaakt in de kennis en toepassing van hetzelfde voor de berekeningen en gegevensberekeningen. In het jaar 830 na Christus creëerde de Perzische wiskundige Musa al-Juarismi (780-850) het algoritme, de reeks geordende regels waarmee een probleem kan worden opgelost of een activiteit kan worden uitgevoerd, wat een van de fundamentele grondslagen is van huidige planning.
Er werden machines gemaakt die op computers leken, zoals degene die in 1822 werd gemaakt door de wiskundige en wetenschapper Charles Babbage (1791-1871), die een eerste automatische rekenmachine was. Later, en met de ontwikkeling van meerdere mechanische apparaten en andere ontdekkingen, werden generaties van deze apparaten bereikt; in deze fasen is het mogelijk om te observeren hoe de computertijdlijn is geweest.
Computergeneraties
De generaties computers vertegenwoordigen de stadia in de evolutie en veranderingen die zijn opgetreden in de technologie van deze machines, waarin de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen zijn verwerkt en die ze efficiënter hebben gemaakt. Volgens het type bron zijn er tussen de vijf en acht generaties. Hier zullen acht generaties van de evolutie van de computer zich ontvouwen:
1. Eerste generatie computers (1940-1956)
In de eerste generatie computers zijn grote ontdekkingen gedaan voor het opslaan en verzenden van informatie, zoals het gebruik van elektronische kleppen, kwikbuizen waarvan de kristallen elektronische signalen, sleutels en bedrading uitzonden.
Bovendien werd begonnen met het opslaan in binaire vorm, waardoor de decimale opslag werd verplaatst; er werd een printer ingebouwd; de eerste commerciële computer kwam op; real-time gegevensverwerking gestart; en de output op videomonitors.
2. Tweede generatie computers (1956-1964)
Bij deze generatie vervangt de transistor de klep die in de vorige werd gebruikt; de snelheid van zijn operaties nam toe en zijn omvang nam af, zodat grote koelsystemen niet nodig waren, zoals bij de eerste generatie.
Magnetische kernnetwerken werden gebruikt voor primaire opslag. De COBOL-taal is ontwikkeld als een universele programmeertaal die op elke computer kan worden gebruikt, zodat programma's van de ene computer naar de andere kunnen worden overgebracht. Er werden ook hoogwaardige videomonitors en geluidsuitvoerapparaten ontwikkeld.
Een van de belangrijkste vorderingen was de totstandkoming van het geïntegreerde circuit, gemaakt door de Amerikaanse elektrotechnisch ingenieur en natuurkundige Jack Kilby (1923-2005), waardoor computers ongelooflijke snelheid konden winnen bij het berekenen van hun bewerkingen.
3. Derde generatie computers (1965-1971)
Centraal staan geïntegreerde schakelingen, waaraan duizenden kleine elektronische componenten zijn aangepast. Het formaat werd verder verkleind, waardoor er minder warmte werd afgegeven en energiezuiniger werd.
In deze generatie werd de term software geboren en daarom ontstonden er gespecialiseerde bedrijven. Dankzij de geïntegreerde schakelingen konden toepassingen voor verschillende doeleinden worden gecombineerd, zoals zakelijke en wiskundige toepassingen, waarmee ze meer flexibiliteit in hun programma's hadden en ze de mogelijkheid kregen om gelijktijdige programma's uit te voeren (multiprogrammering). Ontwikkelde het virtuele geheugen en complexe operationele systemen.
De verbinding werd gemaakt met de televisie en met een magnetische cassetterecorder; wisselstroomtransformatoren aanpassen aan gelijkstroom; oplaadbare batterijen met een autonomie van 5 uur; spreadsheets en tekstverwerkers. Er ontstonden compatibele programmeertalen zoals BASIC, FORTRAN, PASCAL, ALGOL, C, FORTH, onder anderen.
Tegen het einde van deze generatie ontwikkelde het bedrijf INTEL de microprocessor, die aanleiding gaf tot microcomputers en de versnelling van computationele technologische vooruitgang.
4. Vierde generatie computers (1972-1982)
Het onderscheidde zich in wezen door de geheugens van magnetische kernen te vervangen door siliciumchips, naast de integratie van meer componenten erin, wat mogelijk was dankzij de miniaturisatie van de circuits, die leidde tot het bestaan van pc's of PC (Personal Computer).
In deze generatie zijn er in korte tijd talloze vorderingen gemaakt:
- De opname van het gestandaardiseerde besturingssysteem MS-DOS (MicroSoft Disk Operating System).
- De oprichting van ICLSI (Integrate Circuit Large Scale Integration), die het mogelijk maakte om het aantal componenten in hetzelfde circuit te vergroten (tot 300.000 op dezelfde chip).
- De CPU's bereikten een capaciteit van maximaal 40 KB en konden een 5 " 1/4 floppy van 360 KB bevatten en een andere soortgelijke harde schijf van maximaal 10 MB herbergen
- Gedistribueerde verwerking ontstaat.
- Gebruik in cache.
- Monitoren met een hogere kwaliteit, waardoor geavanceerdere grafische software kon worden uitgevoerd.
- De 72-pins geheugens kwamen tevoorschijn die het een hogere verwerkingssnelheid gaven in vergelijking met het vorige 30-pins geheugen.
5. Vijfde generatie computers (1983-1989)
Het decennium van de jaren tachtig diende als basis voor de vijfde generatie computers, een project dat in Japan werd gelanceerd en werd gekenmerkt door de ontwikkeling van onder meer micro-elektronica en software, kunstmatige intelligentie en multimediasystemen.
Het informatie-opslagmedium werd gemaakt in magneto-optische apparaten, waarvan de capaciteit meer dan tientallen gigabytes bedroeg. De dvd (Digital Versatile Disc) komt tevoorschijn, waarop video en geluid kunnen worden opgeslagen; en de algehele opslagcapaciteit groeit exponentieel.
6. Zesde generatie computers (1990-1999)
Deze generatie is door andere bronnen in drieën verdeeld, aangezien er mensen zijn die beweren dat er een zevende en achtste generatie is.
De ontwikkeling en lancering van internet over de hele wereld heeft voor altijd de manieren van communicatie van de mens en van het werk veranderd. In de zesde generatie ontstond de eerste SUPERCOM- computer met parallelle verwerking, die gelijktijdig kan werken met meerdere microprocessors.
Computers van deze generatie kunnen stemmen en beelden herkennen en kunnen communiceren met natuurlijke taal en het vermogen verwerven om beslissingen te nemen op basis van het verworven kennis op basis van expertsystemen en kunstmatige intelligentie zelf. Dit laatste heeft tot doel de computer te voorzien van intelligentie vergelijkbaar met de mens, waarbij de machine in staat is om problemen op te lossen zonder menselijke tussenkomst, gebruikmakend van redeneringen op basis van het gedrag dat een mens in een dergelijke situatie zou hebben.
7. Zevende generatie computers (2000-2016)
Aangenomen wordt dat de zesde generatie eindigde in 1999, en de zevende begon met het verschijnen van LCD-schermen, waarbij kathodestralen buiten beschouwing werden gelaten en optische harde schijven en dvd's werden verplaatst; er wordt een dataopslagcapaciteit gecreëerd die groter is dan 50GB.
In deze generatie vervangt de computer de televisie- en geluidsapparatuur, omdat ze de functies integreren die door deze worden uitgevoerd door de distributie van films, programma's, muziek en andere bronnen via internet. De vertrouwde desktopcomputer wordt verdrongen door laptops. Later, met de komst van smartphones of smartphones, slimme horloges, onder andere apparaten, kan de gebruiker een computer in zijn zak dragen.
8. Achtste generatie computers (2012-heden)
Er is sprake van een achtste generatie die wordt gekenmerkt door het geleidelijk verdwijnen van fysieke en mechanische apparaten. De basis van zijn werking is nanotechnologie en elektromagnetische impulsen, hoewel het niet massaal gecommercialiseerd is en ook niet gewend is geraakt aan de markt.
Delen van computers
Computers zijn opgebouwd uit meerdere elementen waaruit het bestaat of die de functie vervullen om zijn functies uit te breiden. Afhankelijk van hun toestand (fysiek of virtueel), zijn ze onderverdeeld in:
software
Het is het ongrijpbare deel van de computer en verwijst naar de reeks programma's waarmee taken erin kunnen worden uitgevoerd. Onder hen zijn besturingssystemen, applicaties, internet, games, onder anderen.
Van het bovengenoemde is vitale software voor de werking van computerapparatuur het besturingssysteem, aangezien het lijkt op het bewustzijn van de computer en zonder welke de machine nutteloos zou zijn. Het is waarmee de gebruiker direct contact zal hebben en afhankelijk van het type systeem zal de interface anders zijn.
Hardware
Het verwijst naar het tastbare deel van de computer: ‘het lichaam’ ervan. Elke hardware hangt af van het type, aangezien een desktopcomputer minimaal een monitor, een CPU, een toetsenbord, een muis en de bijbehorende bedrading nodig heeft om te functioneren; een gamercomputer heeft andere elementen nodig; en een laptop is een full body computer, die alleen de nodig macht cord.
Onderdelen van de hardware of elementen van de computer kunnen zijn: het moederbord of moederbord, toetsenbord, muis of muis, monitor, CPU, luidsprekers, microfoon, koptelefoon of koptelefoon, dvd-station, printer, joysticks, webcam, onder anderen.
Belang van computers
De voordelen zijn niet gering:
- Het is ecologisch, want dankzij de digitalisering van informatie is het mogelijk geweest om vrijwel zonder papier te beschikken over talloze "geschreven" documenten.
- Zijn snelheid, waarmee het werk dat onderzoekers dankzij deze apparaten jaren kan kosten, in dagen of weken kan worden gedaan.
- Ze maken het ook gemakkelijk om ontwerpwerkzaamheden en projectplanning uit te voeren.
- Communicatie, met gebruik van interne netwerken en internet.
- Wiskundige en andere problemen oplossen; Via hen kan de mens zich op de hoogte houden van de lokale of wereldsituatie.
- Met verschillende computerprogramma's kunnen de verschillende vakgebieden elkaar aanvullen en ondersteunen.
- Ze kunnen statistieken maken met de juiste gegevens die erin zijn ingevoerd.
Computerbeelden
