Mensen delen instinctieve capaciteiten, praktische intelligentie en zelfs de mogelijkheid om verschillende gewoonten in hun leven met dieren op te nemen, maar dit is het enige levende wezen wiens belangrijkste kenmerk is dat het begiftigd is met rationele intelligentie, die dagelijks in situaties wordt gebruikt. gevarieerd.
Met het verstrijken van de jaren heeft de mens de behoefte om zowel fysiek als mentaal te evolueren, dus begint hij een aantal voorschriften te maken of uit te drukken die van generatie op generatie worden doorgegeven en hoewel al die informatie aanvankelijk bekend stond als gegevens, is dat momenteel zo. noemt het een concept.
De definitie van concept komt van het Latijnse conceptus en dit is niets meer dan de fundamentele en elementaire eenheid van het menselijk denken, het vindt zijn oorsprong in een totaal abstract idee onder mentale constructies die ons de geleefde ervaringen doen begrijpen en die later in woorden worden uitgedrukt.. Met de definitie van een concept idealiseren of specificeren we niet alleen een object, situatie of gevoel, maar worden ook de kwaliteiten, eigenschappen en identificatie ervan aangegeven.
Vaak aangeduid als de binding van het menselijk denken, kan het op verschillende manieren worden geconstrueerd, en het belangrijkste is dat we het elke dag doen.
Concepten hebben uitbreidingen die zijn samengesteld uit alle objecten met dezelfde kenmerken waarnaar ze verwijzen. Een hond heeft bijvoorbeeld de beeldvorming dat hij een dier met vier poten is, hij maakt deel uit van levende wezens en het belangrijkste kenmerk is trouw zijn, maar niet alle honden zijn fysiek hetzelfde.
Er zijn verschillende rassen met verschillende groottes en kenmerken die hen individualiseren, maar uiteindelijk zal het idee van wat een hond is altijd hetzelfde zijn. Hier zien we de generalisatie van het woord waaraan we een betekenis hebben gegeven.
Hoe een concept ontstaat in de geest van een mens
Inhoudsopgave
De definitie van concept kan variëren naargelang het standpunt, in feite vormen veel mensen de concepten vanuit hun overtuigingen. Ze geven betekenis aan een object op basis van wat ze zien, horen, voelen of ervaren door hun ervaringen. We kunnen allemaal eindeloze betekenissen en idealen creëren voor een specifiek item of object.
Het kost niet veel tijd om tot een conclusie te komen, het is niet nodig om een grote kennis over het onderwerp te hebben, het vergt alleen verbeeldingskracht en weten hoe het te combineren met de manier waarop we de wereld zien.
Als we besluiten iets een betekenis te geven, verbinden we het ene element met het andere. Dit genereert een gevolg: het creëren van een systeem dat wordt overgedragen aan andere individuen en die het op hun beurt aanpassen aan hun kwaliteiten, aan wat ze waarnemen, verlangen en denken. Dit alles leidt ons tot een conclusie: concepten worden beslist geboren uit het denken, maar we hebben een reeks aspecten nodig die ons in staat stellen om het vorm te geven volgens de behoefte van het individu.
Binnen de vele vermogens die de mens heeft, het vermogen tot redeneren en de totale beheersing van onze zintuigen, kunnen we op een vrij eenvoudige manier een concept bouwen.
De 5 zintuigen die mensen bezitten, maken een meer complexe benadering mogelijk van alles om hen heen, zodat brede betekenissen van dieren, objecten en zelfs de natuur in het algemeen kunnen worden uitgewerkt. Omdat het denken erg uitgebreid is, is het ook mogelijk om ideeën vorm te geven over emoties, gevoelens, sensaties en het gedrag van andere levende wezens.
Als we uitgaan van de definitie van het concept, het ontstaan van wat het werkelijk omvat, realiseren we ons dat het altijd informatie is geweest die onze geest ontvangt en dat is gecategoriseerd om het vorm te geven, zodat dit het directe resultaat kan zijn van contact dat alle mensen hebben met de wereld.
Opgemerkt moet worden dat het niet uitmaakt of het een materiële of immateriële wereld is, de informatie wordt uiteindelijk net zo belangrijk voor de mens. Het is belangrijk om het belang van taal bij de constructie van een concept te benadrukken, aangezien de context de logica ervan bepaalt.
Het kan worden gestart onder het uitgangspunt van de reis als een actie. Als het een lang concept is, zijn tijd en ruimte inbegrepen, dat wil zeggen, waar en wanneer we een reis tegemoet gaan, hoe deze te herkennen en wat te doen om die uit te voeren. Een andere manier om gemakkelijk een concept op te bouwen, is door de exacte realiteit op te merken van het object dat u wilt conceptualiseren, dat wil zeggen: let op de fysica van het object, ding of element, bijvoorbeeld een sinaasappel.
Concreet is de realiteit van de sinaasappel dat hij rond is. Wat valt er nog meer op aan de sinaasappel? Dat het een bepaalde kleur en vorm heeft, dit is een abstracte manier om de kwaliteiten die de vrucht bezit naar voren te brengen. Dan komt de categorisering van andere objecten die op citrus kunnen lijken, in dit geval zouden het andere sinaasappels zijn.
Ten slotte moet een generalisatie worden gemaakt, dit betekent dat als een sinaasappel rond is, met een speciale tint en met een specifiek aroma, alle sinaasappels hetzelfde zijn. Hetzelfde geldt wanneer we proberen om het denken over interacties of kwaliteiten te begrijpen. Het is niet hetzelfde om betekenissen te creëren over de trouw van dieren en deze toe te passen in het soort menselijke trouw. Soms kun je concepten in gedachten hebben zonder de juiste woorden te hebben om ze uit te drukken. De manier waarop we denken en de wereld zien, helpt ons veel om alles te veranderen.
Verschil tussen een concept en een definitie
Hoewel veel mensen denken dat de definitie en het concept hetzelfde zijn, is de waarheid dat ze totaal verschillend zijn. Ja, beide hebben veel overeenkomsten, maar hun structuur of creatie is gebaseerd op tegengestelde criteria. We kunnen allemaal conceptualisering begrijpen als de representatie die onze geest maakt om iets te begrijpen, terwijl de definitie daarentegen een korte en duidelijke zin is waarin de betekenis van een bepaald woord wordt beschreven, en er de algemene kenmerken van dat woord aan toevoegt . uitdrukking.
In grammatica zijn definities vrouwelijke zelfstandige naamwoorden, terwijl concepten deel uitmaken van mannelijke zelfstandige naamwoorden.
Als het nu om de definitie gaat, worden de kenmerken ervan gevormd doordat ze nauwkeurig, beknopt, beknopt, objectief zijn en, belangrijker nog, het woord dat wordt gedefinieerd, wordt niet herhaald in de definitie, de overtolligheid waard.
Een heel duidelijk voorbeeld hiervan is de volgende zin: "Een moeder is elke vrouw wiens belangrijkste kenmerk het is om foetussen te dragen om later hun moeder te worden". Merk je de herhaling van het woord op? In definities kan dit echter niet worden gedaan, in concepten zien we het heel natuurlijk. Definities hebben regels en de belangrijkste is dat bij het definiëren van de betekenis van het woord, het op een eenvoudige manier moet worden verduidelijkt, daarom vinden we korte betekenissen, maar tegelijkertijd vrij onthullend over de oorsprong van een bepaald woord.
Een andere regel is dat dit soort betekenissen geen negatieven bevatten, omdat we bij het noemen ervan alleen verwarrende termen toevoegen. Net als ons hoofdonderwerp heeft de definitie een brede en ietwat complexe classificatie, dit komt omdat het het woord dat wordt gedefinieerd probeert te typeren. De definitie kan lexicaal, opzettelijk, stipulatief, ostensief en extensief zijn.
De lexicale definitie richt zich op een taal of samenleving, dat wil zeggen, het geeft een specifieke term aan een woord dat in natuurlijke talen wordt gebruikt (rekening houdend met cultuur, territorium en taal. Dit soort definities zijn te vinden in woordenboeken op een algemeen niveau.
De opzettelijke definitie
Het is verantwoordelijk voor het beschrijven van de kenmerken en elementen die absoluut aanwezig moeten zijn in het woord of object, zodat het als een definitie kan worden beschouwd en, later, een concept kan ontwikkelen. Deze classificatie is heel gebruikelijk en wordt het meest gebruikt, niet alleen door volwassenen, maar ook door kinderen die onlangs met de spraakfase zijn begonnen. In dergelijke gevallen is het noodzakelijk dat elk kenmerk correct wordt uitgelegd, zodat er geen verwarring is en we weten wat het woord betekent en welke objecten in de definitie zijn opgenomen.
De stipulatieve definities
Ze zijn gebaseerd op het uitleggen van een andere betekenis aan een woord dat al een definitie heeft, bijvoorbeeld het woord jonge boom. Hoewel dit zinspeelt op een stengel die uit een plant ontspruit, kan het ook worden gebruikt om naar een heel jong kind te verwijzen. Moeders maken over het algemeen een van dat woord dat verwijst naar pasgeboren baby's of ten minste 2 jaar oud.
De ostensieve definities
Ze zijn gebaseerd op de uitleg of definitie van een woord door middel van voorbeelden, dat wil zeggen, ze zoeken naar een verwijzing om de betekenis van een bepaald element te ondersteunen. Dit komt omdat de uitleg van het woord verwarrend kan zijn voor de ontvanger, die een kind kan zijn of een persoon met een andere taal. Een goede manier om dit uit te leggen is wanneer iemand meer wil weten over kleuren en we zoeken naar een object met die tint om de referentie te maken.
Als je wilt weten wat de groene kleur is, wijzen we op een plant, een vrucht of een groente die deze tint heeft. Door dit te doen, zal het onderwerp weten dat groen gegroepeerd is met de natuur en dat net zoals het die tonaliteit kan hebben, ook veel objecten.
Uitbreidingsdefinities
Dit zijn niets meer dan de generalisatie van een woord, bijvoorbeeld planeten. Als we het hebben over de bestaande planeten in ons zonnestelsel, is het voldoende om Mercurius, Jupiter, Mars, Aarde, Venus, Saturnus, Uranus en Neptunus op te sommen.
Ze hebben allemaal dezelfde definitie, maar elk heeft verschillende kenmerken, op dit punt zul je de overeenkomsten opmerken tussen de ostensieve en extensieve definities, maar het belangrijkste verschil is dat de elementen in deze termen niet altijd kunnen worden opgesomd. Dit is wanneer het gemakkelijker is om ostensieve of opzettelijke definities te proberen.
Soorten concepten
De directe manier om dit alles tot uitdrukking te brengen is door middel van taal en juist daarom heeft de wetenschap ons alle nuttige instrumenten geschonken die zich op een eenvoudige manier aanpassen aan de exacte inhoud die we proberen te bereiken. Er zijn veel soorten concepten en we hebben ze in dit bericht genoemd, maar het is altijd goed om alles wat ermee verband houdt te vermelden en volledig uit te leggen, dus laten we hier de meest nauwkeurige classificatie van de concepten achter.
Emotionele concepten
Deze classificatie beschrijft direct de gevoelens die mensen gedurende hun leven ervaren. Sommige mensen hebben de neiging om aandacht aan dit aspect te besteden, anderen niet, maar het is belangrijk op te merken dat ze allemaal bestaan, dat het mogelijk is om een definitie uit te werken en ze op hun beurt te conceptualiseren. Het idee van liefde omvat bijvoorbeeld zorgzaamheid, genegenheid, empathie, gehechtheid en afhankelijkheid.
Voor velen is dit gevoel mooi en ze zoeken het zowel bij zichzelf als bij anderen. Anderen denken dat liefde commercieel, fictief en oppervlakkig is en zien alleen de negatieve kant die ze heeft.
Morele en ethische concepten
Deze classificatie omvat alle sociaal aanvaarde gedragingen die een fundamentele rol hebben gespeeld bij het opstellen van de wetten. Dit soort definities en conceptualisaties zijn sleutelpunten om het menselijk samenleven te behouden en de mens in de samenleving te reguleren. Een duidelijk voorbeeld hiervan is eerlijkheid en respect, twee morele en ethische waarden die ons ertoe aanzetten om te goeder trouw te handelen. Als we het hebben over respect, bedoelen we een hartelijke en hoffelijke omgang met anderen, rekening houdend met hun ervaringen en ze waarderen. Eerlijkheid verwijst naar correct gedrag in de samenleving, een onberispelijke, oprechte en eerlijke houding.
Formele concepten
Deze ideeën komen voort uit de primaire wetenschappen en verklaren elk van de voorwaarden die ze bezitten. Ze worden formeel genoemd omdat ze binnen de studies van de mens vallen. Met de kernvakken voor jongeren kunnen we enkele klassieke voorbeelden geven: wiskunde, scheikunde en natuurkunde. In de eerste vinden we een wetenschap die getallen bestudeert, in de tweede hebben we het over chemische elementen die de overtolligheid waard zijn, direct verwijzend naar hun interactie en reactie.
Fysica is een wetenschap die de wetten van ruimte en zwaartekracht bestudeert. Allemaal make-upformules die ons in ons dagelijks leven van dienst zullen zijn.
Wetenschappelijke concepten
Dit zijn gegevens die worden onderschreven door een gemeenschap van experts die verantwoordelijk zijn voor het onderzoeken en bestuderen van de organische samenstelling of het ontstaan van woorden of zinsdelen. Het is ook belangrijk om te vermelden dat om deze betekenissen te creëren, verschillende experimenten moeten worden uitgevoerd, hypothesen, theorieën, debatten… Dat alles kan nuttig worden in het onderzoek.
Deze concepten zijn onderverdeeld in classificaties, metrieken en vergelijkende cijfers. De eerste verwijst naar een bepaalde reeks situaties die gemeenschappelijke elementen hebben, de tweede verwijst naar cijfers voor feiten en objecten. De vergelijkingen stellen verschillen en overeenkomsten vast tussen objecten, mensen of dingen.
Technische concepten
De gegevens die dit soort ideeën en definities opleveren, zijn nauwkeurig, beknopt en direct, ze evalueren de elementen van een systeem, beschrijven elk van de technische kenmerken en verifiëren op hun beurt dat aan al zijn specificaties wordt voldaan. Een duidelijk voorbeeld hiervan is het concept van ram-geheugen, dat de interne opslag van gegevens, programma's of informatie op een pc weerspiegelt. Deze conceptualisering kan meer details genereren, bijvoorbeeld de prestaties van schrijf- en leesbewerkingen die het systeem optimaliseren op basis van dit specifieke element.
Sociologische concepten
de interpersoonlijke relaties die elk mens in de loop der jaren heeft ervaren, hebben ons in staat gesteld rekening te houden met verschillende sociologische gedachten die ons onze rechten en plichten in de samenleving op een meer objectieve manier laten zien. Hoewel we op sociaal niveau onderworpen zijn aan een reeks ethische en morele waarden die ons gedrag reguleren, hebben ze ook een fundamentele impact op een natie, aangezien ze op de een of andere manier de juiste creatie en toepassing van wetten beïnvloeden. Dat is de reden waarom waarden nauw verbonden zijn met wetten, aangezien de grootten van de wereld daaruit zijn gecreëerd.
De relatie tussen concept en taal
In dit bericht is gezien en geanalyseerd hoe een concept wordt geboren , de kenmerken en classificatie ervan. Als iemand ergens zeker van is, is het dat de oorsprong ervan voortkomt uit het denken, het standpunt dat eraan wordt gegeven en de linguïstische betekenis die het omvat. Op dit punt is het belangrijk om te vermelden dat niet alleen wordt gedacht dat het nodig is om een concept uit te werken, maar ook bepaalde factoren die intrinsiek de constructie beïnvloeden: cultuur, taal, context en expressie. Er zijn termen die in een bepaalde regio een unanieme betekenis hebben, maar op andere plaatsen zijn ze bekend met andere soorten data.
Kinderen, tijdens de overgang tussen spreken en leren, hebben de neiging om te gebaren om hun behoeften te communiceren, ze zien het object, wijzen ernaar en leren dan de naam en functies ervan, daar zijn we aan het conceptualiseren wat ze doen of willen.
We kunnen deze relatie op de volgende manier waarnemen: op cultureel en territoriaal niveau kan hetzelfde woord verschillende betekenissen hebben naargelang het gebruik ervan binnen de bevolking en het jargon. Dit werd de laatste jaren steeds meer geaccentueerd en bevestigd door migratieprocessen, waarbij veel mensen zich realiseerden dat de woorden die in hun land een betekenis hadden, in hun plaats van aankomst een totaal ander concept hebben. Een woord kan normaal gebruikt worden voor een specifieke cultuur, maar voor anderen kan het verwijzen naar een misdrijf.
Een duidelijk voorbeeld hiervan is geluk. Niet alle mensen hebben hier dezelfde gedachte over, want sommigen zien het als een gevoel, anderen beschouwen het als een tijdelijke, kortstondige, blijvende, afhankelijke of onafhankelijke gemoedstoestand en dit alles kan variëren afhankelijk van het standpunt van de mensen.
Het belangrijkste om in dit geval te vermelden is dat, ongeacht het territorium, de taal of de cultuur, geen mens dezelfde gedachte aan een gevoel kan hebben, aangezien elk van hen zich voedt met de ervaringen die individueel worden beleefd, het aangeleerde, verworven en gewenste gedrag..
Wat bedoelen we hiermee? Laten we niet vergeten dat de concepten ontstaan uit een biologische behoefte om elementen, objecten en kwaliteiten te bestuderen, classificeren en generaliseren totdat ze een persoonlijke betekenis krijgen die, beetje bij beetje, de rest van de individuen bereikt. Taal richt zich op het vermogen om gedachten of gevoelens uit te drukken door middel van woorden.
We kunnen dus begrijpen dat de relatie tussen taal en het concept niet als een eenheid moet worden opgevat, maar als de veelheid aan verschillende uitdrukkingen en dat ze uiteindelijk vage definities, woorden en zinnen genereren die kunnen worden aangepast aan verschillende situaties of omstandigheden.
