Deze term kan op twee manieren worden gedefinieerd: ten eerste kan hij worden gedefinieerd als een aanval op de heersende cultuur, en ten tweede wordt hij beschouwd als een optionele cultuur die aan de kant van de markt en de constitutionele massamedia staat.
Deze term wordt specifiek gebruikt om een gestructureerde en belangrijke beweging te beschrijven, waarvan de activiteit veel individuen treft en geruime tijd duurt. De tegencultuur is de constructie van alle projecten en dromen van een bepaalde sociale groep. Kortom, de tegencultuur is de hele gemeenschap en culturele beweging die wordt gekenmerkt door tegen culturele waarden te zijn.
Er zijn verschillende tegenculturele manifestaties: er zijn de zogenaamde stedelijke stammen, die zijn samengesteld uit jonge mensen die geïnteresseerd zijn in het ontdekken van een identificatie, een identiteit die noch het gezin, noch de samenleving hen heeft kunnen bieden. De aanvalsgroepen zijn die van criminele bendes die verantwoordelijk zijn voor het aanvallen en gewelddadig destabiliseren van het reeds bestaande systeem. Het alternatief voor sociale groepen zijn degenen die op zoek zijn naar een zin voor het leven op verschillende manieren die zich verzetten tegen sociaal materialisme.
De tegencultuur wordt door velen beschouwd als gedeeltelijk vreedzame en voorbijgaande gebruiken. Wanneer dit gebeurt, worden ze beschouwd als subculturen, dat wil zeggen een afgeleide van de heersende culturen die er niet effectief tegen zijn. Vanuit een epistemisch oogpunt kan de tegencultuur worden beschouwd als iets bedrieglijks, aangezien het een bepaalde gemeenschap die tegenconventionele kenmerken vertoont aan de heersende cultuur, doet waarnemen als een volledig autonome cultuur.
