De controle-uitwisseling of deviezencontrole is een politiek-economisch systeem dat het binnenkomen en verlaten van het kapitaal van een land regelt, ook controleert en beheert op prioritaire basis de invoer en uitvoer van grondstoffen en producten, waarbij een hiërarchie op het gebied van douane. Wisselcontrole wordt toegepast in landen met economische problemen, schommelingen in hun economische reserves of, in extreme gevallen, oorlogsverklaringenof elke eventualiteit die de normale werking van de natie bedreigt. Venezuela is een van de belangrijkste landen die deze systemen voor het beheer van vreemde valuta gebruiken, nadat in 2002 een staking in de activiteiten van Petróleos de Venezuela Sociedad Anónima (PDVSA) samen met een politieke crisis in het land een enorme vlucht vertegenwoordigde kapitaal in het buitenland.
Deze situatie die zich in 2002 in Venezuela voordeed, leidde tot een onmiddellijke en geleidelijke devaluatie van de lokale munteenheid, de bolivar, die in minder dan 6 maanden tijd steeg van 1,3 Bs per dollar naar 2 Bsf per dollar.. Hoewel het waar is dat de valuta tot dusver het devaluatieproces heeft voortgezet, heeft CADIVI (Foreign Exchange Administration Commission), zoals bekend staat om controle uit te wisselen in Venezuela, een economisch instrument vertegenwoordigd waarmee de nationale productie van items heeft geïmporteerde goederen grotendeels vervangen, die een groei van de economie in het land heeft vertegenwoordigd. Zoveel regels voor het verwerven van vreemde valuta hebben het land echter tot een staat van anarchie en werkelijk rampzalige fiscale en politieke corruptie geleid.
De beurs controleert wat ze zoeken, is om de activa en passiva van het land te beschermen. Op deze manier blijft de economie " stabiel ". Met de beperkingen van een deviezencontrole wordt een markt parallel aan de officiële gegenereerd waarin de prijs van de valuta tot 500% hoger is, maar in het licht van kapitaalregulering worden duizenden investeerders en toeristen gedwongen om voor dit systeem te kiezen duidelijk illegaal in de ogen van de regering en haar economische systeem, maar het is een van de meest relevante gevolgen van deviezencontrole.
