De term correlatie wordt gebruikt met statistische functies, om te verwijzen naar de beweging van twee of meer variabelen rond een gevolg dat wordt geleverd door de functie die wordt bestudeerd. De correlatie komt in wezen tot uiting wanneer twee elementen harmonie hebben in hun variatie, deze harmonie is afhankelijk, dat wil zeggen, de positie van de ander hangt af van de stabilisatie van één. De werking van een correlatie is grafisch zeer gemakkelijk te beoordelen, aangezien de lijnen waaruit het bestaat de beweging van de statistiek die wordt bestudeerd aangeven, als deze constant verdedigt of afneemt, is er een correlatie tussen de variabelen, maar als dat op een bepaald moment gebeurt. breekt af, verliest het bewustzijn.
Een duidelijk voorbeeld: een investeerder maakt een statistische en grafische analyse van zijn vermogen, neemt als belangrijkste variabelen de waarde van de investering, het bedrag dat hij als winst heeft verdiend en de tijd die hij heeft gebruikt om het te laten gedijen. Als de verkoop van het product gunstig is, in de gestelde tijd, zal de winst boven, maar met dezelfde betekenis van de projectie die in eerste instantie werd gemaakt bij het uitvoeren van de berekening , terugkaatsen. Omdat er een verband is met de statistieken, is de belegger tevreden, want de actie is gunstig, het is gecorreleerd.
De correlatie in het dagelijks leven is fair game, want wanneer een actie wordt uitgevoerd waarvan bekend is dat er een andere zal plaatsvinden, is er sympathie in het systeem. Een productielijn heeft een correlatie tussen zijn functies, om deze te laten draaien en de producten correct te maken, moet een eerder vastgestelde correlatieve volgorde worden gevolgd, anders zou serieproductie nutteloos zijn.
Wanneer wordt beweerd dat de correlatie verschilt van het toeval, maken we gebruik van een waarschijnlijker hulpmiddel, dat wil zeggen, het is bekend dat de correlatie met voorbedachten rade is, gepland volgens zijn impulsen en eraan wordt gewerkt om het stabiel te houden. De harmonie hiervan zal altijd worden gezocht in een wiskundige functie tijdens het werken, dit om congruente resultaten te verkrijgen met de materie die wordt bestudeerd. Op gebieden zoals fysica moeten variabelen zoals elektrische stroom en de ruimte waarin deze voorkomt een constante harmonische correlatie behouden.
