De aardkorst is de buitenste laag die voornamelijk bestaat uit stenen die bij de aarde horen, afhankelijk van de locatie kunnen verschillende diktes worden aangegeven, als het zich op maritiem niveau bevindt, heeft de korst een dikte in termen van ongeveer 6 kilometer, terwijl in de ondiepere gebieden waar de bergen liggen, kan de korst ongeveer 72 kilometer meten.
De korst is opgebouwd uit verschillende lagen waarvan de componenten variëren in termen van dichtheid of gewicht, op deze manier zullen de lichtste verbindingen aan het oppervlak worden gevonden en de zwaarste materialen onder de lichte, een van de zoveel elementen die als licht worden beschouwd, zijn kalium, zuurstof, calcium, natrium en silicium, daarom bevinden ze zich in de meest oppervlakkige gebieden.
De platen die afkomstig aardkorst, voortdurend in zwevende op verschillende materialen van een pasta-achtig karakter, de platen langzaam met elkaar voorheen een enkele plaat, maar het was verdeeld die aanleiding geven tot de verschillende continenten tegenwoordig bekend, Door het opwekken van deze bewegingen en de verschillende drukken waaraan de onderste platen worden blootgesteld, ontstaan er verschillende verschijnselen, zoals het vouwen van de platen, aardbevingen, vulkanen, scheuren in de aarde en uiteinden.
Er zijn twee soorten aardkorst: oceanische korst, gekenmerkt door dunner te zijn en daarin kan de identificatie van drie niveaus worden uitgevoerd; Aan de andere kant is er de continentale korst die minder homogeniteit heeft tussen de elementen waaruit het bestaat en een lagere dichtheid heeft ten opzichte van de oceanische korst.
