Het woord creationisme is een woord dat is gevormd uit de term ‘creatie’ (een woord dat is afgeleid van het Latijnse ‘creatio’, wat betekent creëren, vestigen), hieraan wordt het achtervoegsel ‘isme’ toegevoegd van het Latijnse ‘ismus’, wat leer betekent, geloof. Daarom is creationisme een term die wordt gebruikt binnen de reikwijdte van filosofie en theologie, om al die overtuigingen te definiëren, geïnspireerd door religie, waarin wordt gesteld dat alle levende wezens en het universum zijn gecreëerd dankzij de tussenkomst. goddelijk. Deze theorie is volkomen in strijd met de evolutietheorie, omdat God daarvoor de schepper is van alles en daarom niet toegeeft dat individuen en andere soorten zijn geëvolueerd door natuurlijke oorzaken zoals mutaties, natuurlijke selectie, explosies, enz.
De basisprincipes van creationisme zijn: God is de schepper van alle dingen. Alles wat bestaat, wordt door Hem ondersteund, de mens is gemaakt naar het beeld en de gelijkenis van God. Er is geen genetische link tussen levende wezens.
De klassieke creationisten verwerpen de theorie van biologische evolutie, en vooral wat gerelateerd is aan de menselijke evolutie, naast alles wat de oorsprong van het leven op een wetenschappelijke manier probeert te verklaren. Dit is de reden waarom zijn afkeuring van alle wetenschappelijke bewijzen met betrekking tot geologische overblijfselen, fossielen, enz.
Het hedendaagse creationisme lijkt zich te conformeren aan het klassieke, met het verschil dat het verpakt is in een taal en een wetenschappelijke inhoud, wat hen ertoe aanzet al hun claims te testen.
Aan de andere kant is het woord creationisme verbonden met literatuur en definieert het zichzelf in deze zin als een Latijns-Amerikaanse artistieke beweging die onderschreven werd in de literaire ontwikkeling van het eerste derde deel van de 20e eeuw. De belangrijkste uitdrukking ervan vond plaats in lyrische poëzie, met als bekendste exponent Vicente Huidobro in 1916. Deze literaire beweging ondersteunde de behoefte om te creëren zonder te hoeven imiteren of te beschrijven wat al bedacht was, haar voorstel was om een gedicht te maken, van hetzelfde de manier waarop de natuur een boom schept.
Bij het schrijven van gedurfde, moderne poëzie van het creationisme, is het belangrijk om deze punten in gedachten te houden: vermijd anekdotes en beschrijvingen, benadruk visuele effecten. Het geeft de auteur de kracht om op God te lijken.
