Crematie of verbranding is de calcinatiemethode die wordt toegepast op dode menselijke lichamen, om ze te ontbinden en in as te veranderen, het is wat continu wordt uitgevoerd op plaatsen die crematoria worden genoemd. Naast begraven wordt crematie een steeds populairdere optie voor de uiteindelijke voorbereiding van een lijk. Deze crematie vindt plaats in industriële en speciale ovens met hoge temperaturen van ongeveer 800 ° C gedurende een periode van twee uur, waarbij de as van het lichaam ontstaat die eigenlijk botdeeltjes zijn. Een van de transformaties bestaat erin het vuur naar het deel van de romp van het lichaam te sturen, waar de hoogste concentratie lichaamsmassa wordt gevonden.
De oudste crematies werden in het neolithicum aan de Middellandse Zeekust uitgevoerd. De aaneengesloten lente, de reductie tot as, was als een barbaarse praktijk en werd alleen geïmplementeerd in peststations. Volgens Herodotus genoten de Babyloniërs ervan hun doden te ruiken.
Het is duidelijk dat mensen lijken uit het Neolithicum begonnen te verbranden of te calcineren, zowel in het Oosten als in het Westen. Het jodendom en later het katholicisme beschouwden deze praktijk met een slecht perspectief, overeenkomend met het heidendom, dat eindigde met het lichaam dat het heiligdom is van de ziel en het centrum van de christelijke doop, en koos voor begrafenis. Crematie keerde terug om weer relevant te worden vanaf de jaren 1860 en in 1874 werden de deugden ervan blootgelegd door Sir Henry Thompson die een boek aankondigde met de titel De behandeling en crematie van het lichaam na de dood, waarbij hij gezamenlijk de Society of English Cremation organiseerde.
Het crematorium kan worden geassocieerd met een kapel of een rouwtak, maar het kan ook een zelfstandige fabriek zijn of een dienst van een begraafplaats.
Kachels gebruiken een aantal verschillende brandstofbronnen, zoals propaan of aardgas. In de nieuwe crematieovens zit een inspecteur die toezicht houdt op de omstandigheden waaronder de crematie heeft plaatsgevonden. De specialist kan nagaan welke regelingen nodig zijn om een efficiëntere verbranding te bewerkstelligen, en kan tevens verklaren dat de milieuverontreiniging die optreedt onmerkbaar is.
