Het woord decadentie komt uit het Latijn, wat verval of periode van ondergang betekent, samengesteld uit het voorvoegsel 'de' wat 'richting' betekent, 'cadere' wat 'vallen' betekent, 'nt' betekent 'agent' en het achtervoegsel ' ia ”wat“ kwaliteit ”betekent. Onder verval wordt verstaan het verval, verval of het begin van de ondergang; het is de val van iets, of het nu levend of onbezield is, van zijn volledige hoogtepunt tot zijn volledige ineenstorting of depressie is het een proces van slijtage waardoor de omstandigheden verslechteren. Je zou kunnen zeggen dat het een procedure is van constante schade en beperking.
Decadentie heeft verschillende betekenissen, maar ze zijn met elkaar verweven; Een ander concept van decadentie verwijst bijvoorbeeld naar het verlies van kracht, stevigheid en interesse in iets. Kortom, het is wanneer een entiteit, element of object waarde en belang verliest hetzij door onzorgvuldigheid of door het verstrijken van de tijd, verwijzend naar zowel een materiële orde als een spirituele orde; Het idee van decadentie wordt toegepast of zou kunnen worden toegepast op mensen of ook, zoals eerder vermeld, op objecten, de decadentie van een man wordt bijvoorbeeld meestal geassocieerd met zijn achteruitgang en fysieke slijtage of verlies van succes.
In de geschiedenis en in de kunst verwijst dit woord naar een periode in de geschiedenis die plaatsvindt, verloren gaat of plaatsvindt. En zelfs op het gebied van de sociologie wordt decadentie gebruikt om te verwijzen naar een ineenstorting van de samenleving, het is een fase of cyclus waarin een bevolking of cultuur een kloof ervaart die leidt tot het verdwijnen van bepaalde kenmerken.
