Dit is een pathologie die de huid aantast en die schadelijk kunnen zijn tussen de 2% en 5% van de volwassen bevolking en bij kinderen kan optreden tussen de 10 en 20% van de wereld totaal. Atopische dermatitis wordt beschouwd als een chronische en langlevende ziekte, die wordt gekenmerkt door uitdroging van de huid, schilferig en geïrriteerd wordt en kan evolueren tot de vorming van uitbraken waarbij de symptomen meer uitgesproken zijn. Ondanks het feit dat deze ziekte tot nu toe geen genezing kent, kan langdurige zorg voor het aangetaste gebied en de huid in het algemeen het behouden.
Zelfs vandaag hebben dermatologen de specifieke redenen voor het optreden van atopische dermatitis niet kunnen achterhalen en met betrekking tot de genezing waren de resultaten niet erg verschillend, maar er zijn aanwijzingen dat er verschillende elementen zijn die kunnen toenemen de kansen om aan deze pathologie te lijden, hoewel de genoemde factoren afhankelijk van de persoon verschillend kunnen beïnvloeden, zijn deze factoren de volgende:
- Klimaat: een klimaat met lage temperaturen vormt een groter risico dat kan leiden tot dermatitis, op dezelfde manier, steden met een hoge mate van vervuiling kan deze beïnvloeden.
- Seks: vrouwen kunnen iets vatbaarder zijn dan mannen om aan atopische dermatitis te lijden.
- Genetica: studies hebben aangetoond dat bepaalde ziekten erfelijk kunnen zijn, zoals het geval is bij atopische dermatitis, aangezien bekend is dat als een van de ouders deze pathologie heeft, het zeer waarschijnlijk is dat het kind er ook aan lijdt, het risico veel groter kan zijn serieus als beide ouders het laten zien.
De meest voorkomende symptomen die de patiënt gewoonlijk vertoont, zijn korstjes die pus bevatten en plaats maken voor korstjes, de huid wordt behoorlijk droog, vocht of zelfs bloed kan uit de oren komen, de huid grenst aan de blaren het wordt rood, de huid scheurt door het constante krabben veroorzaakt door de intense jeuk. Bij kinderen verschijnen huidlaesies meestal op het gezicht, de voeten, de handen en het hoofd, terwijl het bij volwassenen normaal is dat ze op de ellebogen en knieën verschijnen en minder vaak op de handen, voeten en nek.
