Dit is de naam die wordt gegeven aan het proces van scheiding van elk van de verschillende onderdelen of elementen die een bepaald object, dier of persoon vormen. Op dezelfde manier wordt dit vaak de staat van verrotting genoemd waarin een dier of plant enkele dagen na zijn dood kan worden aangetroffen.
In sommige gevallen wordt het ook gebruikt om te verwijzen naar die momenten van eenvoudige ziekte waarmee de gemiddelde persoon wordt geconfronteerd, vooral die welke verband houden met het spijsverteringsstelsel. Ontbinding is een van de meest voorkomende biologische en chemische mechanismen en omvat een grote hoeveelheid leven, hoewel het begint met de dood van een wezen:
Biologisch gezien is ontbinding niets meer dan de overgang van een levend wezen naar een eenvoudigere vorm van materie. Chemie, van haar kant, definieert het als de afbraak van die stoffen die worden gevormd door moleculen of ionen, waardoor andere stoffen van kleinere moleculen en ionen worden gevormd. Het is een cyclisch proces met als doel de materie die aanwezig is in biomen of bioklimatologische landschappen te recyclen. Niet alle wezens vallen op dezelfde manier uiteen, maar het is gebruikelijk dat ze dezelfde opeenvolgende fasen hebben, dat wil zeggen dat hun toestand, nadat het proces voorbij is, vergelijkbaar is.
Afbraak kan worden onderverdeeld in twee categorieën: abiotisch, dat wat wordt geproduceerd door de werking van verschillende chemische en fysische processen, zoals hydrolyse; biotica, ook wel biologische afbraak genoemd, waarbij levende wezens uiteenvallen tot eenvoudigere stoffen of materialen.
