Dit is de naam gegeven aan een filosofische doctrine waarin wordt voorgesteld dat elke gebeurtenis of het verschijnsel dat draait plaats moet noodzakelijkerwijs door de positie en de toestand waarin zij optrad. Daarom is geen enkele handeling werkelijk gratis, maar is deze feitelijk vooraf vastgesteld. Zijn concepten reiken van gedachten tot menselijke handelingen, die, zoals reeds vermeld, causaal gefixeerd zijn door de traditionele en onbreekbare oorzaak- gevolgketen.
Deze lijn van denken, volgens de auteurs geraadpleegd, kleine veranderingen in de details die worden gepresenteerd hebben; om deze reden is het gewoonlijk verdeeld in sterk en zwak determinisme.
Deze leer is op grote schaal uitgebreid op verschillende gebieden van wetenschappelijk belang, zoals de sociale wetenschappen (aardrijkskunde, biologie, genetica, technologie, economie) en de natuurwetenschappen, evenals inmenging in religie en zelfs milieuactivisme. In deze gebieden is het echter gebruikelijk dat slechts één type determinisme de overhand heeft, vanwege wat ze verdedigen in hun theorieën.
Het sterke determinisme van zijn kant, voornamelijk vertegenwoordigd door Pierre-Simon Laplace, stelt dat er niet zoiets bestaat als toeval of willekeurige feiten; de toekomst is potentieel voorspelbaar vanuit het heden. Sterk determinisme concentreert zich op dit punt; het beweert echter dat er eenvoudig een sterke correlatie bestaat tussen het heden en de toekomst, en dat laatste kan worden gewijzigd door de wisselwerking van toeval.
Er is betoogd dat het voor de evolutie van de wetenschap en het verkennen van nieuwe perspectieven noodzakelijk was om determinisme op te nemen in de filosofie van onderzoekers. Dit resulteerde in een reeks theorieën, gebaseerd op wat eerder was ontdekt, rekening houdend met de feiten, hun kenmerken en hoe ze zich in de toekomst zullen ontwikkelen.
