Het zijn heterotrofe organismen, omdat ze worden gekarakteriseerd omdat hun dieet is gebaseerd op puin (kleine deeltjes die het gevolg zijn van de ontbinding van vast afval), dit betekent dat ze zich voeden met organisch materiaal dat het gevolg is van de ontbinding van levende organismen, zoals planten. dieren, onder anderen. Deze dieren vormen een belangrijk onderdeel van de levenscyclus van verschillende ecosystemen, aangezien hun bijdragen van vitaal belang zijn met betrekking tot de afbraak van materie en het hergebruik van de voedingsstoffen die achterblijven. Detritivoren kunnen zowel ongewervelde als gewervelde dieren zijn.
Een fundamenteel onderdeel die ook detritivoren zijn de verschillende soorten schimmels en bacteriën, die ondanks het feit dat veel niet het vermogen werkwijze deeltjes van organische stof hebben, hebben zij de capaciteit om te kunnen substanties opnemen op een moleculair niveau. Andere soorten kunnen onder meer duizendpoten, regenwormen, aaseters, wolluizen, insecten zoals de vioolkrab en sommige soorten kevers zijn. Er is nog een grote verscheidenheid aan soorten ontbindende organismen, waaronder schimmels en planten, maar die niet als detritivoren worden beschouwd.Dit komt omdat hun dieet, ondanks dat het op puin is gebaseerd, door externe en extracellulaire vertering is, precies het tegenovergestelde van detritivoren, die afval moeten opnemen en het vervolgens intern moeten verteren.
Aan de andere kant vallen dieren die als aaseters worden beschouwd niet in deze classificatie, ondanks het feit dat ze zich voeden met afgebroken organisch materiaal, maar deze materie bevindt zich nog in de vroege stadia van ontbinding, naast de meeste specialisten als het gaat om Aaseters verwijzen naar grote soorten die zich voeden met grote porties organisch materiaal.
In de natuur spelen ze een fundamentele rol, omdat ze niet alleen bijdragen aan het afbraakproces, maar ook bijdragen aan de zogenaamde biogeochemische cyclus, dat wil zeggen aan de uitwisseling van elementen tussen mens en milieu. Tot de belangrijkste bronnen van voedsel voor de achteruitgang behoren onder meer de lijken van dode dieren, dode plantenorganismen. Ook de stof die hierdoor wordt uitgescheiden is van groot belang, aangezien het bijdraagt aan de bemesting van de bodem.
