Onder interne schuld wordt verstaan het totale bedrag van de staatsschuld van een land of gebied, waarin de burgers schuldeisers of borgstellers worden genoemd. Andere bronnen kunnen de term definiëren als de som van de gelijkwaardige geratificeerde kredieten van zowel de particuliere als de particuliere sector, die in een bepaald land worden geproduceerd; dat wil zeggen, het spreekt over de verplichting of schuld die wordt aangegaan met aanvragers die een natie vormen die is gegenereerd met nationale valuta. De binnenlandse schuld verschilt van de schuld omdat de eerste wordt kwijtgescholden binnen het nationale grondgebied en de officiële of nationale munteenheid, terwijl de tweede overeenkomt met de verplichtingen die een bepaald land ongeveer heeft.entiteiten die uit het buitenland komen en die in het algemeen met vreemde valuta moeten worden betaald.
De buitenlandse schuld kan worden opgelost en een grote geldproductie opleveren als de nationale regering voorstelt om leningen te verstrekken om contanten te verkrijgen in plaats van meer bankbiljetten of munten uit te geven; Op deze manier zou het op deze manier gegenereerde kapitaal kunnen worden gebruikt als ruil met andere economische actoren, maar het kan zelden worden besteed aan goederen en diensten.
Termen als "overheidsschuld", "externe schuld", "vlottende schuld" en "interne schuld" worden veel gebruikt in economische contexten en omgevingen; hier stellen ze het concept van interne schuld bloot als al die verplichtingen die de federale overheid verwerft door middel van leningen of kredieten die worden toegekend met de nationale munteenheid. Deze reeks leningen wordt verstrekt door particuliere instellingen via de verwerving van staatsobligaties.
