Het verwijst naar zeggen, maar in de beste vorm, want bij het spreken of schrijven gaat het niet alleen om het zeggen van dingen, maar ook om het op de best mogelijke manier zeggen om misverstanden en communicatiebarrières te vermijden. Dus, zoals dictie verwijst naar de kunst van het zeggen, waarbij men, om een "artiest van het zeggen" te zijn, moet werken aan het juiste gebruik van stem en spelling.
Dictie is gebaseerd op het zeggen van dingen in overeenstemming met grammaticaregels, het correct gebruiken van woorden om zinnen te construeren.
Voor spraak is dictie verdeeld in twee hoofddelen, articulatie en vocalisatie, die respectievelijk de duidelijkheid en scherpte van de woorden en het juiste geluid van de klinkers aangeven.
Er zijn technieken en oefeningen die ons kunnen helpen een goede dictie te bereiken. In de eerste plaats moet men zich er volledig van bewust zijn dat een goede dictie wordt bereikt door te spreken waar het zou moeten zijn: door de mond, het goed openen (articuleren) en op de juiste manier ademen, men moet het spreken via de neus, met de borst, met de achterkant van de keel of met het puntje van de lippen.
In de tweede plaats, er zijn oefeningen voor de overname van goede dictie, zoals het voorlezen waar de articulatie en stemgebruik woorden komen, altijd het verzorgen van de adem. Er zijn drie soorten lezen: fonetisch, syntactisch en creatief.
Bij het lezen moet je je mond wijd open doen, zelfs overdrijven, om elk woord te scheiden en op zijn beurt elke lettergreep te scheiden. Het is ook nodig om te ademen voordat u elke zin of alinea uitspreekt, om te voorkomen dat u abrupt stopt met lezen om op adem te komen. Het is ook nodig om te voorkomen dat het einde van een zin sterft, om te voorkomen dat u wordt begrepen, al deze oefening in zijn geheel komt overeen met fonetisch lezen.
Van zijn kant is syntactisch lezen gebaseerd op het oefenen van intonatie tijdens het lezen en creatief lezen, het nodigt het individu uit om te lezen door variaties aan te brengen, zoals in de snelheid van lezen en zelfs in het gevoel of de gedachte waarmee het wordt gelezen, een beetje drama, dit zal helpen om de lezing of toespraak aan te passen aan het moment en type publiek dat naar ons luistert, contrast en nuances in onze stem creëert, in staat is om eentonigheid te elimineren, een sfeer te creëren en zelfs emotie te geven.
Dictie is essentieel voor de podiumkunsten en die banen waarvoor spreken in het openbaar nodig is, zoals politici bijvoorbeeld, omdat het een fundamenteel hulpmiddel is om de boodschap op de juiste manier de oren van onze luisteraars te laten bereiken.
Ook voor die banen die een goede schriftelijke dictie vereisen, voor een beter begrijpend lezen, zoals gedrukte journalistiek.
