Het woord diploma komt van het Latijnse "Diploma". Vroeger was het in de stad van de Grieken gebruikelijk om een titel aan hun soldaten te verlenen, die gaven ze hun bij hun afstuderen, in deze certificering waren hun privileges of voordelen. Het was gemaakt van twee in elkaar grijpende bronzen platen die over elkaar waren gevouwen. Daarom wordt deze titel een diploma genoemd, wat een term is van het Griekse werkwoord diploo: wat dubbel betekent.
Tegenwoordig zijn deze diploma's niet meer van brons of van over elkaar gebogen metalen platen. De diploma's getuigen van een prestatie, een verdienste die voor een bepaalde tijd wordt toegekend. Maar het voor de hand liggende is dat diploma's blijven uitgereikt worden, omdat ze al deel uitmaken van ons, bij verschillende gelegenheden drijven ze ons aan en animeren ze onze levensfasen.
Dan zou je kunnen zeggen dat de diploma 's niet-formele onderwijsprogramma's of opleidingen zijn die niet bevorderlijk zijn voor het behalen van diploma's of academische graden, die gericht zijn op verdieping en / of actualisering van specifieke onderwerpen op het gebied van kennis. Ze zijn gestructureerd in modules over specifieke onderwerpen. Ze zijn curriculair dynamisch, flexibel en lang genoeg voor de deelnemer om de opgedane kennis te verwerven. Ze worden gepresenteerd om te voldoen aan specifieke behoeften van contexten zoals: sociaal, nationaal en internationaal, maar ze vormen geen postdoctorale studie.
Samenvattend zijn de diploma 's lange cursussen die worden voorbereid om kennis te consolideren op gebieden waar de behoeften van de samenleving dit rechtvaardigen. Met het voordeel van flexibiliteit door de verschillende modaliteiten die aan geïnteresseerden kunnen worden gepresenteerd.
