Dolby Digital is de naam die wordt gegeven aan het nieuwste en beste geluidssysteem dat is ontworpen door Dolby-laboratoria. Deze laboratoria opereerden aanvankelijk in Engeland (1965), de oprichter Ray Dolby, en verhuisden daarna naar de Verenigde Staten. Ze vertegenwoordigen een bedrijf met uitgebreide ervaring in de ontwikkeling van procedures en functies, die ernaar streven de kwaliteit van audio-opslagsystemen te verbeteren, ongeacht of ze digitaal of analoog zijn. In de jaren '70 innoveerde Dolby het geluid in de bioscoop met de implementatie van het analoge Dolby Stereo-systeem, dat vier kanalen had, waarvan er drie zich vooraan in het theater bevonden, één aan de linkerkant, één aan de rechterkant voor geluid en effecten, de derde in het midden voor stemmen. De kamer bevond zich aan de achterzijde voor omhullende effecten.
De meest voorkomende versie van deze audiosystemen is de A-3, deze versie beslaat in totaal 6 geluidskanalen, waarvan er 5 een volledige bandbreedte van 20 Hz hebben voor klassieke versterkers en een paar uitgangskanalen Voor kanalen met een lage frequentie maakt dit formaat het gebruik van stereo en mono mogelijk.
Zijn activiteit is gebaseerd op het elimineren van alle delen van het geluid die origineel en analoog gecodeerd zijn. Bij het uitvoeren van deze procedure is het de bedoeling dat de informatie kleiner is en daardoor minder ruimte kan innemen. Nu, zodra de originele golf is gecomprimeerd, is het mogelijk om er nieuwe informatie aan toe te voegen.
